Son yolcuları mıyız gecenin
Merakına dalarak tehir eden ecelin
Son ayın da, Aralığında senenin
Ne beklediğimiz kaldı, ne beklenenimiz
Ne gök ne de deniz mavisi gözlerin
Yazmaz kör olur ucu mai kalemin
Bilmem hangi şiir tarifindir senin
Anlatamaz, hepsi toplansa harflerin
Cennette gezen huriler midir dengin
Ölüm denilen şey,
Ancak sensizlik kadar sessiz olabilir
Gece denilen şey,
Ancak sensizlik kadar hissiz olabilir
Yürüyorum
Eskiterek yolların en uzununu
Yaşıyorum
Doya doya ömrün güzel yıllarını
Düşünüyorum
Hayallerin en huzurlusunu
Önce acımadan öldürüp sevgimi
Sonra sonsuzluğa yumdum gözlerimi
Önce satırlara aşk yazdırdı, sözlerimi
Sonra toprağa teslim ettim bedenimi
Ellerin, bir ana yüreği gibi yumuşak
Gözlerin, hüzünle dolmuş bulut gibi ıslak
Sözlerin, bu gece sırılsıklam gibi aşık
Dizlerin, baş koyduğum huzur dolu sığınak
Dön desem, yeniden gelmek ister mi dizlerin
Şairlik ceketimi
Hatıraların dalına
Asarak gidiyorum
Eğer kırmışsam kalbini
Sevdanın hatırına
Hüzün ve korku çökmüş şehre
Balkonlarda dedikodular
Sokaklarda çocuklar
Caddelerde koşuşanlar yok
Hüzün ve korku çökmüş şehre
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!