Yılmaz Örmeci Şiirleri - Şair Yılmaz Örmeci

Ey Türkoğlu; hakir görme Türkçeyi
Türkçe dünyanın en eski dilidir.
Türk olarak bilmelisin gerçeği
Dilimize dil uzatan delidir.

Türkmence ve Azerice, lehçendir

Fala baktırsan inan, fincanında ben varım,
Uğruna canım feda, ne istersen yaparım,
Ne güzel anlaşırız, sanırlar öbür yarım,
...Daha güzel günlere Tulpar’a binip uçsak,
...Aşkla dolu yıllara birlikte yelken açsak.

Nasıl olup sabrediyor bilemem,
Bir vefasız yâre gönül verenler.
Öğretin, ben acemiyim, bilemem,
Gül yerine dikenleri derenler.
* * *
Derdi veren dermanı da verirmiş,

NEF'Î VE TAHİR EFENDİ

Nef’î 16. ve 17. Yüzyılda yaşamış (1572 – 1735) bir Divan şairidir. Erzurum Hasankale’de doğan Nef’î bir süre devlet hizmetinde memur olarak çalıştı. Arapça ve Farsça öğrendi, küçük yaşlarda şiir yazmaya (özellikle hiciv tarzında) başladı. İlk mahlasını Zarrî (Zararlı) olarak kullanırken Erzurum Defterdarı’nın şiirlerini okuyup beğenmesi üzerine mahlasını Nafî (Yararlı) olarak değiştirmiştir. Edebiyat tarihimizde ise Nef’î olarak tanınmış, en büyük hiciv ve kaside yazarlarımızdandır.
Bir gün Tahir Efendi adında biri kendisine kızarak “Kelp” diye hitap eder. Kelp köpek anlamına gelir ve Nef’î bu hakarete cevap olarak Türk hiciv eserlerinin ve “Tevriye" sanatının en güzel örneklerinden olan şu dörtlüğü yazar:
…
“Tâhir Efendi bana kelp demiş

Neyleyim hayatı, neyleyim zevki
Ömrün nevbaharı geçtikten sonra.
Ne keyfi kaldı yaşamın ne şevki
Gönül bu sevdaya düştükten sonra.
…
Kalmadı artık huzur, sevinç, neş’e,

Senin ismin cismin ne, sevmek sana mı kaldı?
Bunca yıldır ağladın, gülmek sana mı kaldı?
O gencecik bir bahar, sense hazan mevsimi
Ömrünün kalanını vermek sana mı kaldı?
* * *
Yılın en son günleri; soğuk, buz var her yerde,

Bilmezdim nasıl bir şeydir
Şu Aşk dedikleri belâ
Nasıl ve ne zaman gelir
Aklımız ermedi halâ.
* * *
Hem çok zormuş, hem de çok hoş

Bin şarkı var ezberimde, bin beste,
Bin bestekâr var aklımda, bin güfte,
Ayrı duygular gizlidir her seste,
...Ah o şarkılar, o güzel şarkılar,
...Sevgilisine "Siz" diyen şarkılar.

Kalıyor çocuklar
Hepsi de kalıyor.
Kimi anasız babasız
Kimi kolsuz, bacaksız kalıyor
Geri kalanlar da
Eğitimden, bilgiden geri kalıyor.

Kokun gelir buram buram öteden,
Kahveden mi, gözünden mi, bilemem.
Beni derde koyup böyle köt'eden
Sitem dolu sözünden mi, bilemem.
* * *
Anlamsızdı hayat bana önceden