Yılmaz Örmeci Şiirleri - Şair Yılmaz Örmeci

Sana aşkımı yıldızlar anlatsın,
Anlatmaya dilim dönmez El Kızı.
Sönen yıldızlar gökyüzünden aksın
Sana olan aşkım sönmez El Kızı.

Bir kuyruklu yıldız daha kaydı bak,

İçen neden içiyor diye sormaz adama,
Varsa yoksa paketi alır cebinden Uzun.
Vatandaşın derdi var, sıkıntısı var ama,
Diyemez ananızı satayım topunuzun! ..

Ankara, 11.02.2016, 02.06

Burası Eskişehir, Hacı Baba’nın yeri,
İstasyon karşısında güzel bir çay bahçesi.

Güvercinler su içer, havuzun kenarında,
Türk Bayrağı asılmış küçük çay ocağında.

Bu kalp iyileşir mi, söyleyin bana doktor
Derman ilaç sendedir, nedir bunun çâresi?
Bilirim ki dünyada bundan acısı yoktur
Nasıl bir hastalıktır, nelerdir emâresi?

Hangi ilaçtan alsam bu derde iyi gelir?

Ankara'da henüz bir Aşk yok böyle
Önce bu Aşk'a layık olacaksın.
Küsüp kaçmak, çekip gitmek yok öyle
Aşk içinde kendini bulacaksın.

Sevildiğini bilip de sevmezsen,

Koskocaman Profesör olmuşsun,
Atatürk'e dil uzatma, be adam! ..
Bu cür'eti kimden, nasıl almışsın? ! .
Atatürk'e dil uzatma, be adam! ..
* * *
Yediğin gözüne, dizine dursun,

Bir gün çekip gitsem de
Özleyeceğim buraları
Biliyorum gözüm arkada kalacak
Bu yokuşları, dar sokakları
Bana deniz gerek dostlar,
Deniz gerek.

Bir olursak çok oluruz, karşımızda duran olmaz,
Bir olmazsak yok oluruz, elimizden tutan olmaz.
Bir olmakta işin sırrı; çokluk, tokluk, hem bereket
Bölünüp parçalanırsak yaşanacak Vatan kalmaz! ..
* * *
Bir Sultanlık bakiyesi, bu ülkede her kavim var

Bir gemim var yelkenli
Yollarım hep dikenli
Benim sevdiğim güzel
Al yanak, çifte benli.
…
Gemimin güvertesi

Sana benim öyle ihtiyacım var
Bulutun rüzgâra olduğu kadar.
Rüzgâr yoksa bulut ne işe yarar?
Sana benim öyle ihtiyacım var.
…
Muhtacım ben, daha ötesi var mı?