Yavuz Bayram Çalışkan Şiirleri - Şair Ya ...

Savruldum ömür bahçesinden hayallere düşercesine,
Nefes aradım, umut aradım, hayat bilmecesinde,
Gerçek mi hayat? Neler ne kadar gerçek?
Gördüğümüz doğa, bahar kadar mı, kış kadar mı?

Ela gözlü güzelin bakışları olmayınca
Güller gözyaşlarıyla sulanıp soldular.
Denizler dalgalara yaslanmış yakamozunda,
Gül yüreklinin çocukları denizlere daldılar,
Gül gözlü güzelin bakışları maziden bakmakta.

Sevmekle hayat yaşanır,
Gönül gönülle aşka başlanır,
Yüreklere sevda işlenir,
Gel gecemin koynuna, bin gece yaşat bana.

Yağmurlar yağsın düşsün gözlere,

Toplayıp gelsem sana ben dağları, taşları,
Çiçek olup bal olup gelir misin sevgili?
Parçalasam sana ben ayakları, başları,
Ağaçlara dal olup gelir misin sevgili?

Vicdan azapları durgun göllerde,
Dizginsiz tutkular gemsiz ellerde,
Aşkımın önüne dikilmiş yıllarda,
Kadere hükmetme kudretim yok.
Bağlanmış olsaydı, kalemimle yazardım kaderi,
Kışkırtan sezgilerle darağacına çektiler sevdamı.

Ay ışığı kadehlere bir başka düşen,
Bağlarda koruk üzümler, yeşille alla pişen,
Dudaklardan yürekleri yudumla aşan,
Ey şarap; sana içimi dökmek isterim.

Fırtınalar var gönülde,
Yine çırpınıyor.
Bir deli rüzgar esiyor,
Yüreğim kıpır kıpır,
Seni özlemeye başladım yine.
Gecelerde yıldızları seyrettim,

Doğa yasalarını çiğnemiş
Cayır cayır yanıyor sensiz baharlar
Gizli gizli içeri sokuyor yollarını özlem
Hasret kokuları genzime doluyor
Yol soracak birini arıyorum,
Göz kapaklarım uykuya tükeniyor

Lodos sözünü kesmeden kükrer,
Pes etmez dayanır kayalar,
Karanlıklar gecelere dayanır,
Şarap ve ekmek getir,
Denizcilerimi de sakın unutma,
Yorgun ve yaralı sularında Marmara.

Gül solunca,
İnsan ölünce,
Ok yaydan çıkınca,
Eser insan olunca,
Gönüllere bir ateş alacası düşer,
O gönüller ömürlere yelken açar...