Yavuz Bayram Çalışkan Şiirleri - Şair Ya ...

Bazen kahredici bir karanlık,
Bir mutluluk simgesi bazen de.
Bazen denizin ortasında ümitlerin,
Gözlerin içinde emellerin doğduğu an bazen de.

Acıyı, ıstırabı çekeceksin,

İzmaritine kadar çektim içime,
Sevmişliğim var bir kere,
Sokulmuşluğum var.
Nefesinin iliklerime işleyişini bilen benim,
Yıldızlara salıncak kurup sallamışlığım var.
Bir damla sevda üzerine kurulu sofram var.

Ben yüreğim; tek başıma olsaydım, tek başıma,
Yüreği, ne derse onu yapardım,
Onurumdan taviz vermeden,
Severdim ölümüne,severdim delicesine,
İsterse karşılık vermesin, aşık olurdum,
Sonra da yanar dururdum yürek yangınlarıyla,

Her ışık bir karanlığı aydınlatır. y.b.ç.
Başarı ayrıntı da gizlidir. Y.b.ç.
Bitecek sandığın acıları dökecek deniz bulamazsın. Y.b.ç.
Yüreğinizi sevdalınız için saklayınız. Y.b.ç.
Milyarlarca insandan sadece birini sevin. Y.b.ç.
Düşlerin bekleyişi hüsrandır. Y.b.ç.

Görmeliyim seni şehri harika,
Geceye, göğe, tarihe, umuda,
Geleceğe damgasını, vuran,
Rüyalar kenti, düşler manzumesi,
Hasretini bir kenara itemediğim İstanbul.

Öyle güzel bir güzelliktir ki yaşamak ve bize verilen zamanda bunu gerçekleştiriyoruz ki bu sevgi ve aşk adına, sevgiyle, çok büyük bir aşkla tüm ruhumuzun bu sevgi ve ışığı yaymasını bekliyoruz. Her insan duyguludur, zamanı gelince bunu hep dillendirir, konuşur, insan konuşabilmelidir, anlayabilmelidir, anlatabilmelidir, gizlemeden saklamadan tüm özüyle ortaya çıkmalıdır benlik. Duygularınızı başka değerlere esir etmeyin. Duygularınızı ve gerçeklerinizi saklamayın, çocuğunuza, eşinize, annenize, babanıza, kardeşlerinize, dostlarınıza, sevgi adına sarılın, onları sevdiğinizi dillendirin, söyleyin, yaşama sarılın, ertelemeden yaşayın zamanda her duyguyu, yoksa bir gün o değerleri bulamaya bilirsiniz, yok olup gittiklerinde. Ulaşamazsınız, uzağında kalırsınız umudun, içinde yaşarsanız zamanın, mutluluğun yaşanılan an olduğunu anlarsınız.
Bu can bize güzel bir armağan, nefes ve can içiçe, duygularla yoğrulur zaman içinde, neler yaşanır neler bilseniz anlatılmaz hissedilir, kırgınlıklar, kızgınlıklar, suçlamalar, tüm olumsuz etkiler, güzellikleri hep zorlar. Güven olmalı,insana, inanç olmalı aşka, suskunluklar yanlış anlaşılırsa değerler yiter, insanlara zaman tanınmalı, gerekli özeni göstermeliyiz. Her insan hata yapar ama bu zincirleme olmamalıdır. Neden kaybederiz bilir misiniz? Sahip çıkmadığımız için kaybederiz. Özensizliğimizden, değer bimemekten kaybederiz.


Öfke, kızgınlık, intikam, nefret, hırs, değersizlik ve sevgisizliği, sahiplenirsek bedelini çok ağır öderiz. Kırılıp gurur yapmadan dinlenmeli insan ve anlamalı veya anlamaya çalışılmalı, güven duygusu güvensizliğe dönüşürse işte çıkmaz yolun sonundayız. Duyguların dili aşktır. Arzuyla istekle çağırır sizi. Uçarak gidersiniz, deli gibi, hiçbir derinliği görmeden gidersiniz. İşte o an hayatınız değişir. Neşe ve sevinç içinde bir heyecanla sevgiye uyanış başlar. Âşıklar birbirlerine sözler verirler, saygı ve sevgi doluluğunda bir ilişkidir bu, umudun istenişidir aslında. Ayrılık korkusunu ilk başta sezdirirler, bir sığınmadır limana, aşkın yüceliğinin elini tutmadır, en ahengiyle uyum ve dengenin ten ahengiyle dansıdır bu yaşanan. En mükemmeller istenir ilişkilerin başlangıcında, değişim sözleri ile bakılır hayata, adımlar atılır, cesaret öndedir, korku ve endişeler dizginlenir. Davetkâr bakışlar rıhtımında demlenir zaman. Duygular hissedilir ve yaşanır tenlerde.
Aşk insana evrene ve yaratanadır. Adımlar coşkuyla atılır, duygular dansa kaldırılır, sevinçle yaşanır her an, hiç bakmadığınız gibi bakarsınız, sevginin sarmaladığı yaşam yolunda yürürsünüz, günleriniz ışıldar ve varlığından hoşnut olursunuz ama bunu hep sevgiliye söylersiniz, iyi ki varsın diye

Bir rüzgar eser kalbimde,
Sesin kulaklarımda çınlar.
Damarlarında dolaşan kanın
Sıcaklığı beni sarar.
Suların parıltısında hayalini,
Bülbüllerin şarkısında sesini,

Gün ışıkları düştü sol yanıma,
İçimde bir yanış,
Yediklerimden değil,
Aşkımdan, sevdamdan,
Bekletmeye gelmez,
Vapur çığlığında uçuşuyor martılar,

Gelmeyeceğini bilsem de gel diyorum
Buğulu mutluluk penceresinden dışarısı boz bulanık
Acı dolu anılarımız olmadı,
Huysuz hayallere açılmadı yelkenler
Gelmeni istiyorum
Sana sevdiğin şiirleri yazacağım

Gül’ü dikeninden tutamayız güzelliğini özünde ve kokusunda buluruz. Tül tül açılır pespembe umutlarla, sevdası bir ikindi yağmuru gibi düşer gönüllere. Toprağı renklendirir, bülbüle sevda olur, hüznü Yavuz’un yüreğine düşer. Ömrümün en acı anıdır Gül’ün solduğu an. Zarafetin yok oluşudur, isyanların sabahıdır, meltemlerin ayaza döndüğü andır. Anıların üstüne düşen dikenlerdir. Açmayacak olan Gül’dür, yarınlarda yalnızlığa yürüdüğüm sokaklarda.
Her defasında yanar yüreğim her defasında gözlerimde tuzlu sular, sahili sanki denizin, fırtına da savrulan sandalsa yarınlarım, Gül adına yaşadıklarıma sayıyorum güzellikleri, aynalarımın kırıldığı gündür Gül yalnızlığım. Yarenim, sevdam, dayanağım, ömrümün vefalısı.

Tek bir ruh gibi yaşadığın Gül’ünle, düşsel gerçeklerle mahpus olacaksan ömründe, Gül’ünü ne baharda soldur ne güzlerde, Gül naziktir seni beklemez, ilk rıhtımda bırakıp giderken, hem de diğer baharlarda açmamak üzere.

Alın yazımdaki yalnızlığı yazan ben değilim, uzandığında ellerim Allah’a, isterim seninle hep sonsuza.