Veysel Şimşek Şiirleri - Şair Veysel Şimşek

Bir zaman çobandı koyun güderdi,
O da benim gibi kuru ekmek yerdi,
Bilmem çaldı,çarptı bilmem hak verdi,
Şimdi oldu ağaların ağası.

Kurtar Tanrım diye yaka yırtardı,

Unuttun ölümü dünyaya taptın,
Halkın oyu ile koltuğu kaptın,
Benliğin unuttun yolundan saptın,
Azcık insafa gelsene ağam.

Mecbur kıldı bizi asgari ücrete,

Zengin zaten zengin ne yapsın fakir,
Zenginin çocuğu heryerde okur,
Böyle lanet kaderin yüzüne tükür,
Fakirlere yaşaması harammı.

Zenginin köpeği yürür makamla,

Kırk yıl uzak bana darıldığım çeşme,
Yaram derindedir fazlada deşme,
Dostum yanar döner olup değişme,
Tükürsende gelir gider yüzsüzler.

Her insana tenezül etmem yapmam yakarı,

Geldim gördüm yedim içtim yaşadım,
Sırtımda çekilmez yükler taşıdım,
Haz almadım bu dünyadan üşüdüm,
Dolu olan nedir boş olan nedir.

Yazılan gerçektir yaşanan ayan,

Doğduktan sonraya yaşama yolu,
Gizemli bir dünya sırlarla dolu,
Hoş geldin Dünyaya tanrının kulu,
İşte bu hayata açılan sayfa.

Günahsız bebektir boştur sayfası,

Geldi, geçti saltanatçı hancılar,
Şah Hüseyin'im yaran bizi sancılar,
Bize hükmedenler sahte dinciler,
Hüseyin'im ben yoluna ölürüm.

Cengaverdi Şahım Ali'min cengi,

Senin hıncın kara değil akamı,
Ne tahtı isterim ne de makamı,
Yeter artık senden yırttım yakamı,
Bıktım dünya senden bıktım yorgunum.

Senin olsun kalleşlerle yalancın,

Dünya bana göre değil be dostum,
Derim gözün varsa al senin olsun,
Dostum düşman olmuş yakarlar postum,
Pul ile paralar al senin olsun.

Her zaman garibin bacası tütmez,

Araba bir aksi dursun bir aksi,
Koçum alapaça sonuçta taksi,
Arabası mekik Dursun galaksi,
Uzayamı gidersin tak tak Dursunum.

Tak tak eder sanki freni patlak,