Ekmeğimi yiyip suyumu içtiler,
Düşman diye beni hedef seçtiler,
Başıma akıl almaz işler açtılar,
Bu dünyayı bana zindan ettiler.
Meğer ki çokmuş iki yüzlüler,
Bilir bilmez sözü şaçma sapandır,
İsteyerek namert eli öpendir,
Cahil nankör çok bilmişlik yapandır,
Kendisini birşey sanar çok bilmiş.
Senin gerçek bildiğine yalan der,
Üç kuruş uğruna yakar canları,
Her gün zorbalıkla geçer günleri,
Yoktur imanları yoktur dinleri,
Hırçındır keskindir ağa köpeği.
Acımak ne bilmez zalimden zalim,
Bazen kullar kuldur kul oğlu kula,
Hainlere soysuzlar gelmiyor yola,
Bir yanda gurbetlik bir yanda sıla,
Acı gerçeklerin körüdür dünya.
Hava anadan Adem oğlu Ademiz,
Bir zamanlar astın astın asıldık,
93 yılında yasa boğulduk,
Merak etme şimdi ise çoğaldık,
Türkiye'de tekden adı karagün,
Ve kanlı Sivas.
Zanneder dünyayı kendine tapu,
Unutma ölüm var dünya iki kapı,
Sen beni edersin hep sinir küpü,
Aptal ne gezersin burnu havada.
Bir umttur insanı bağlayan aşka,
Aç yanında tok kalanda,
Kör kalpli cahil olanda,
İki ayaklı kör yılanda,
Zannetmeki var Adalet.
Hak Adalet terazi tartı,
Elden birşey gelmez kendime küstüm,
Bağırsamda kimse duymaz hep sustum,
Sanmaki bu dünya düzelir dostum,
Şeytan insan birbirine yâr iken.
Göz açtırmaz masumlara hainler,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!