ŞİİR: Muhip Erdener SOYDAN (babam)
Doğum tarihi: 20 Ekim 1943
Ölüm tarihi: 15 Ekim 1986
Yanağı gamzeli, gözleri kara,
Nasıl anlatayım düşürdü dara,
İçime birikti zehirden damla,
Daha da geçmedi kocaman yara.
Çalınsın davullar, oynasın eller,
'Sen gel ! başka bir şey istemem 'dedi.
Beni adam yerine koymuş, gitmem mi ?
'Canımsın, sabaha ordayım 'dedim.
Buluştuk, doyasıya sarıldık…
Sonra da kolumdaki saati çıkarıp yere fırlattım,
İşte dedim, zamanı da durdurduk…
Bir sen varsın şu yürekte,
Bir sen saklısın.
Saklısın…
Aldığım her bir nefeste.
Sana doğuştan sevdalı
Bakma bana öyle,
Kafam karışık,
Yanında ızgara köfte,
İki de ayran olsun,
Kokusuyla doyarım,
Sen yemene bak tatlım,
Ölümüne sevdim seni
Çıldırttın, delirttin beni
Diyorsun ki, sorma beni
Ateşlere attın beni
Cayır cayır yaktın beni
Çalıkuşu misali daldan dala atladın
Bir ileri bir geri, amma da çok zıpladın
Hünerli cambaz gibi, ip üstünde oynadın
Be insafsızın kızı, işin gücün dalgaymış
Başımda bin bela, deliye döndüm,
Özümü kaybettim, ölüye döndüm,
İçimde yığınla cam kırıkları,
Sabır sabır dedim, veliye döndüm.
Taze açan güldüm, dalında soldum,
’ Simiteee.. taze,gevrek simitlerim varrrr... ’
’ Ver bakalım bana şurdan bir simit ’ dedim.
’ Vereyim abi ’ derken, gözlerinin içi güldü,
İndirirken kendinden büyük tepsiyi, başından düşürdü,
Kalan sekiz, on simit de çamurun içine...
Başladı yerden bir bir toplamaya...
Gül endamlı bakışlım
Nerdesin canım aşkım
Seni bana vermeyen
Yıllara da dargınım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!