Tuncay Aytaç Şiirleri - Şair Tuncay Aytaç

Bir şiir kadar yakın ol bana, gökyüzü kadar uzak.
Gözlerinle sev beni, varlığım sana tuzak.
Gülümse sen, uzaktan, güneşin yüzünde görürüm.
Bir yudum insanım işte, sevmezsem ölürüm.
Her sabah sen düşersin aklıma, payımı alırım aşktan.

Tüm denizleri doldurup avuçlarıma, gözlerinin mavi tonunu aradım.
Sonra oturup bir kenara, eski günlerimizi andım.
Sensizlik yürekte yanan köz, nasıl kopartılıp atılabilir ki; can'da can olmus öz.
Hasret uçurumlarından düşmüş adamım, saat misali ayrılık anına takılmış kadranım.
O yüzden sen diye atıyor sol yanım.

Puslar arasında rüya aleminden,
Siyah beyazdı her şey,
Sen, içinde adeta melek.
Gülümsüyordun sadece.
Gülümsemeni bıraktığın yerde,

Ahu gözlerine yazılan şiirleri dinlediğimde gözlerim yaşarır, sözcüklere küserdim.
Her sözcükten kıskanırdım seni,
suskunluğa bürünüp öylece severdim.
Sen, bitmeyen arzuydun dudaklarımda,
içtiğim her damla suda,

Balkan havası gibi değişkendi bakışların.
Bazen ferahlar bazen de hüzün dolardım.
Ama her halin kabulümdü, her halini severdim.
Yine ferahlatsın bakışların, yine aşk dolu sözler düşüreyim gül bahçene.
Can Feda bakışlarına, o yaban güllerinin kokusunu hissettiğim lehçene.

Şiir deryasında kırıktır yelkenimiz
Rotamız sarhoş, Sevgi ilkemiz
Gidiyoruz bilinmeyene doğru
Ey aşk, ey aşk, göster doğru yolu

Şelâle şelâle aktık deryaya

Unut dediğin yerde umutlarım emeklemekten kurtuldu.
Şimdi sensiz adım atmayı öğrendim.
Sensizliğin adımlarını atıp.uzaklaşırken senden
Özgür rüzgârlar güzel melodileriyle birlikte okşuyordu öpmekten çekindiğin tenimi.

Aşk arenasında senin için savaşan iki gladyotörden bir olmayı istemişimdir.
Oysa bu savaşın galibi sadece sen olacaktın.
Başındaki taca güneşin ışığı yansırken gözlerimi benden almanın mutluluğunu yasayacaktı güzelliğin.
Sen, uğruna savaşılacak güzel kadın!
Sen ki, güneşin gelinliğini giymişsin üzerine.

Efsunlu bakışların vuruyor kalbimden
Seni sevmenin gunahi ne sitemkarım
Şu alemde ben ki, küçük bir can
Sevmenin erdemi buyuk heyecan
Ne olur anla beni, hisset sitemkârım

Yine Eylül düştü gönül bağına
Sararır yapraklar benim suçum ne
Beyaz kelebek konmak ister dala
Yaşamın içinde vermiş bir mola