Alev alev yanar kırmızı bulutlardan bir küme,
Biraz hüzün birazda mutluluğun resmi vurmuş doğaya.
Biz ki insanoğluyuz, hissederiz güzellikleri
İçimizde duya duya.
Riyâya gerek yok, yalın bakar gözlerimiz,
Hep bir umut vardır içimizde, baharla birlikte beklenir baharda açacak güllerimiz.
Yalnızlık sularında kulaç kulaç çırpınışlar,
Sureti kara gecenin içinde tek başına haykırışlar.
Bir selam yollasam gecenin demine,
Biter mi iç çekişlerim, biter mi tekrar ölüp dirilişlerim.
Ah benim geceye ait düşlerim, ah benim acıya sessiz sessiz gülüşlerim.
Anılar sayfasına yazacağım bir şey yok artık,
Neden düşersin gözlerimin nemine böyle,
Yitip giden mevsimlerin bile izi var güzelliğinde.
Kop gel bana yine,
Kop gel ufkun en sonundan.
Seni sevmenin sızısıyla ben dönmem,
Sevdanın yolundan.
Son bir hatıra bırak bakışlarından
Yansın gözlerimin nuru, erisin gözbebeklerim.
Baharı resmet gönlümün kumsalına,
Öylece bırak beni.
Geceye ait hatıralarıda bırak benden kalan,
Aşk kokan loş saatlerin, tende bıraktığı kokuyu da bırak git.
Ayrılık dilleniyor kelimelerde,
Gönül göçü çoktan açmış kanatlarını.
Gitmeye meyilli varlığın, bana ait ne varsa,
Alda git tüm anılarını.
Bağırıp, hakaret ederek haklılığına inandırmaya çalışma kendini,
Gülünç oluyorsun bak, belli ediyorsun rengini.
Paslarından ayrılmış bir yalnızlık,
Akarken kendini arındıran nehir.
Düşlerinde vicdanını temizleyen insan,
Kendi yarasını otayan bir köpek.
Gerçeklerin kovaladığı düşler,
Kaçan mı kovalanır, ayrılık mı yakar hasreti.
Gözünde ki çiçeğin nasıl açtığını sor,
Nasıl deliyor gökleri.
Dilek ağaçlarının taçlandığı zamanı sor bana,
Gözlerinin içinde nasıl döndüğünü çiçeklerle taçlanmış meyva ağaçlarının.
Hepsini anlatabilirim, hepsini açıklayabilirim de,
Bir tek ayrılığın izahını istemem senden.
Bilebilirmisin kalbime vuran heyecanın,
Tepelerden süzülüşünü.
Bilebilirmisin dudaklarında ki şuh gülüşün,
Gönülde ki sızısısını.
Senden çok izler vardır bende,
Seven gönlümde, baharlarla taçlanan bir çiçeksin ki,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!