Ah, bu senin “aydın” hallerin…
Yüksek kalibre sözlerin maliki sen
Ah, sen yok musun bu halinle?
Önce Allah, Allah var, iki sen
Ah bu senin "aydın" hallerin…
Sen benim hasta yatağında
Bir bardak su veren eşim,
Sen benim askerlik çağında
Elleri kınalı kardeşim
Sen benim baba ocağında
İçime çektiğim nefesim
İklimin bahara vermiyor aman
Aşılmaz yolların arkası güman
Sen dağlar mısın başında duman
Yağmurlu boranlı hallerin niye?
Hani her hâl ile tâbıma yardın
Dünya denen koca hanın
İçi başka dışı başka
Kahpelikte şu cihanın
Yok âlemde eşi başka
Sen ölesin, o kala mı?
nazeninsin,incinirsin diye sustum
yol etti seni çakallar Anadolum
sustum, öfkemi şiirlerle konuştum
iki yol var dedi fallar Anadolum
biri sabra açılır biri gazaya
Eşşeği yüklemiş elinde nodur
Babam bağdan gelir, yorgundur ana!
Bir günde beş evlek bel vuran odur
Ahvali perişan,durgundur ana!
Anlatır dururdu rivayet bu ya,
poyraz da çıktı aha
sen bakır tasa ayran yap,
ben şiirlerimi toplayıp gidiyorum
bir pazar kahvaltısı say
bunca aşinalığı
Hal rengidir câri olan
Yüzündeki al’a bakma
Hemi günah hemi yalan
Boşunadır fala bakma
İrfan bilmez yoksa yürek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!