Tahir Özdemir Şiirleri - Şair Tahir Özdemir

Hatırımda bir tek sen kaldın
Adın kaldı geride
Meydanlara bıraktığın namın
Kapılarda ziller de adın geçmese de
Adını duyan kapılarını ardına kadar açtı
Açtı da

Unuttum yüzleri simaları
Sesleri tüm dehlizli sözleri
Bulamadım damak da bir tat daha
Hatırımda kalmayacak

Ağızlar dolusu ölümlü kalımlı

Makus olmana ne gerek vardı ruhum
İnce ince kırıla kırıla yetindin ne varsa
Müdam etmedin ruhum
Hayalhaneme kalsamda müdbir
Benim sana halim kalmadı

Koridorda yatanlar var
Daha ölüm gelmedi
Göz kapaklarını devindirirken tavana
Dışarıda yetim inler ben içeride inlerim

Burada değilim elbet ilelebet

Hazin bir aydı
Hazirandı fesleğenlerimin balkonda çıkışı
İçimde serzenişler apayrı bir ben
Zelzeleye uyanmış bir gönlüm
Nasıl bir ruh hali
Elbet bir diş ağrısına değildir nazım.

Hep bir yerden kıran ve eksilten hayat
Gönlüme oturdu hüzün
Umut kuşların kanadında
Süzülüyor bir oyana bir buyana
Hangimiz istemez ki bulutlar getirsin

Ağacı kesildi diye çınar düştü
Gözyaşları sel oldu yüzlere düştü
Hala aklımın bir ucunda kaldı
Aklıma geldikçe içime bir ateş düştü

Değişti kalmadı eski hali

Dışarı çıkıyorum hava bulanık
İnsanların elinde ne bir kitap ne dergi ne gazete
Kuşlar bile cıvıl cıvıl uçmuyor
Gözlerindeki hüznü görmek âşikar
Hayal kurulmuyor
Hayal edilmiyor

Anladım gelmeyecek
Biliyorum pis bu heves
Bugünün de akşamı oldu yine
Gönlüm gezer divane divane
Yanımıza damlayanlar nasıl olur dostane
Ne konuştuğunu bilmez anca çene

Kapatın kapıları pencereleri
Yorgun kuşlar
Yükleri umut
Duydum ki hayaller kanatlanacak
Duydum ki hasret sürgün verecek
Görüyorum ki diller zehir