Babama...
Sana dair yazılacaklar gelmiyor aklıma
Ne düşünsem takıldı kaldı boğazıma
Her şey aklımda, kelimeler yetersiz anlatmaya
Ne olur kırılma, kızma bana
Bir savaştı yaşanan
Hayata dair, zamana karşı
Bir acıydı taşınan
Sevgiye dair, hasrete karşı
Derin bir hüzün ta diplerde
Görmeyen ne bilsin güzel yüzü
Görenlere selam olsun
Sevmeyen ne bilir acısını
Sevenlere selam olsun
Gülmeyen ne bilsin güldürmeyi
Gülenlere selam olsun
Beethoven'ın ünlü sonataları neden dinlenir
Soyledim ya ruh bedende dinlenir
Bir yukselir bir alçalır
Bir ateşler bir buz dağları
Kurar mı bir insan
Kendi kendine ağları
Seni seviyorum demek gelmiyor içimden
Sana sarılmak istemiyorum derinden
Ben senim, sen de bensin artık
Dahası davranmak gelmiyor elimden
Eridik birbirimizin içinde
Neden artık aşk şiirleri yazamıyorum
Eskiden sadece onlarda hayat bulurken
Şimdi ölüm şiirleri yazma vakti midir
Ruhum bedenimden ayrılırken
(08.07.2004, İstanbul)
Rüzgar saçlı kız
Kraliçem, taçsız
Yaprak yaprak sonbaharda
Dökülen ağaçlardan
Sevgim döküldü yollara
Umutsuzum yollardan
Bir hayata doğduk ki; dışı güzel içi boş
Canavar bile olsa bu hayatta, görünür hoş
Hayat ışığa benzer, benim ki her daim loş
Tek gerçek var hayatta, sen ona doğru koş...
(17.03.2003, Emirdağ)
Vakit gelir de bir gün gidersem
Arkama bakmayacağım şüpheyle
Bakma için arkamı dönersem
Şüpheden değil, emin ol, sevgiden
Kızıp da birgün seni üzersem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!