Sen gittin... sensizlik benimle kaldı,
Yüzsüz konuk gibi gitmek bilmedi.
Sen gittin... gönlümü özlem, gam aldı,
Günler aya döndü, bitmek bilmedi...
***
Sen gittin... deyişti fasıllar bir bir,
Sen sanıyordun ki sevmedim seni,
Ben de istiyordum öyle bilesin.
Olup bitenleri hatıra gibi
Bir gün terk eyleyip güle bilesin.
***
Sen sanıyordun ki sevmedim seni
Gürültüsü sustu, seni işaret eden seslerin,
Yalnızsın önemsiz sandalların kuşattığı alanda.
Dalgalanan toprakta yürüyorsun ama kalbinde senin
Bir şarkı daha var bu gri suyunkinden başka.
Daha çok, diyorsun, daha çok ölgün kıyılarda
Heyhat! rüyam havada uçuşuyor
Ve ümide artık iznim yok ;
Beni teselli etmelerini yasaklıyorum.
**
Bana acımayın, dostlarım .
İçimdeki acıyı seviyorum
Heyhat sığınağım yok şüphe karşısında,
Hangi ellere kendimi güveniyorum ?
Ve nasıl yargılayacaklar; kendimi yargıladığımda
Düşmanımın gözüyle bakıyorum.
Bir yerden bir yere, savruluyorum,
Rüzgârda uçuşan yapraklar gibi.
Çırpınıp çırpınıp uçamıyorum
Kanadı ezilmiş güvercin gibi.
Seni arıyorum, bulamıyorum
Bak… yalnız kalmışım senden aralı…
Uzat ellerini bana bir daha!
Hislerim karışık, gönlüm yaralı…
Uzat ellerini bana bir daha!
***
Çocuk, daha sonra size diyecekler ki
büyük baban sizi çok severdi;
bu dünyada elinden gelenin en iyisini yaptı,
çok az sevindi, pek çok kıskananı oldu,
sizin küçük olduğunuz onun yaşlı olduğu zamanda.
Çirkin söz söylemedi, ne de üzgün göründü,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!