Şunu söylemem gerekmezdi;
Çoğu etkiden daha güçlü olan gözyaşlarım,
Islatarak tatlı gülümsememi,
Ellerinizin üstüne yazmağa gitti
Yağmur yağdı. Bahçe gölgede toparlanıyor.
Toplanmadan ölecek kasımpatılar.
Çiçeklerin solgun yaprakları düşüyor, ıslak patikalara,
Bir tek gürültünün bile çıkmadığı kumda,
Kırmızı büyük dalya çiçekleri yitip gidiyor.
Etrafta bütün bu acıların belirsiz mırıltısı var,
Elleriyle seçilen
Bana gönderilen bu güller,
Ertesi gün, gün ışırken,
Solmuştu.
Bakır bir tasta,
Barbara hatırla;
O gün Brest’te aralıksız yağmur yağıyordu,
Ve sen gülümseyerek yürüyordun,
Işıl ışıl, çok mutlu, ıslanmış
Yağmurun altında;
Barbara hatırla!
Olanları silip atmak çok mu kolay?
Canlanacak zaman zaman o duygular.
Karışacak birbirine tüm arzular,
Bir gün çılgın, bir gün sakin olacaksın…
***
Sen aşkımı buz eyledin söyle neden?
Melekler melekler gökteler
Biri subay gibi giyinmiş
Biri aşçı gibi giyinmiş
Şarkı söylüyor ötekiler
Güzel subay gök rengiyle
Açık göğün borusundan rüzgâr geliyor.
Sahilde çılgın bir bulut, gölgesini tâkip ediyor.
En yükseklerde sıra hâlinde,
Daha enli
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!