Şükrü Özmen Şiirleri - Şair Şükrü Özmen

Karanlık değil
Aydınlık değil
Sessiz

Acılı değil
Acıklı değil

Bî-ismi Hûû ya Allah diye başlayıp söze
Hakkın adın analım sözümüz senet olsun
Din-ü devlet uğruna kalem getirip dize
İnce kelam edelim söz bize Kuvvet olsun
Nezaket daim olsun..Yavuz'a Devlet Olsun..

Uykumu ebabiller taşlayabilir
Serin sofalarında yatmazsam
Sahil kulübelerinin

Rüyamı şairler yıkayabilir
Derin damlalarımla

Gece
Başımda ışıksız bir sıcaklık
Alıyor bütün gizemini
Şiirin
Ağlamaya bozuyor
Hemen bütün mısralarımı

Açma zülüflerin salma yellere
Sevdamı faş edip deme ellere
Bülbüllerden sakla söyle güllere
Ateşin kurutup çöl etti beni

Gül derdim dikensiz sana sunmaya

Üstümüze geceden salınan anlam
Yeryüzüne bir bakışlık bir tören
İçimizde kurtlanan demir dağlar erise
Yok bu hüzne bir tefsir
Yok anlamın anlamı

Bismillah deyip yola,revan olduk Biz Varız
Mazluma çaresize. derman olduk Biz Varız

Hâkkın lûtfettiğini kullarına dağıtıp
Damlaydık en nihayet Umman olduk Biz Varız

Bir Gülümüz solsa da karlar altında
Bir gülümüz daha açar karda boranda
Her dem yeni doğarız bizden kim usanası
Allah’ın izni ile BİR GÜN MUTLAKA..

Her oluşta bir hikmet her menzilde bir nefes

Girdikçe içine şehrin
Saçak altlarında gölgeler göreceksin
İki ton koyu olacaklar sedir gölgesinden
Bir yanma bir sanma bir anma göreceksin
Uzadıkça şehre sokaklardan içeri

DOminus..

Günün tülü indiğinde
Devrildiğinde bulutlar tan yerine
Bir seslenişle kurgulanır bunca ihtişam
Aklın gölgesi ruhtan çekilirken