Cehennemin istediği can gibi isterim seni
Bağrıma basarken avunmam sadece korkarım
Kaybetmekten seni ansızın bu benim sevdam
Sabır taşı oldum yokluğunda tükendim
Hükmedemedim gönlüme bu ne güzel cefadır
sana karşı sitemkar gönlüm ey yar
kimsesiz bir mezara gömdün beni
belimi büktü yokluğun yetmez mi
söyleme yar bilirim ömür yetmez
senden yadigar yaralarım bana
gül tenin gönlün hüznünde saklı
Yedi veren yaprağın gülü sen közü bana
düşmeden iz sürmek davaya candan cana
bahçede ekilen sevgi tutunsun şafaklara
kurulsun gönlün dergahı sunulsun ataşa
Hak bilir kulunu aşk ile dolandım ey sana
Rüzgarlar dalgalansın meydanlarda
gözlerin dikilsin uçsuz bucaksız noktalara
Yaşamayı hisset hayal et umutlarla
son bakışın mührü daha atılmadı dünyaya
Güllerim aşk kokar
Sen göz pınarlarımda akmayan dirliğimsin
sol yanımda yücelen aşkın ışıltısı sensin
gönül dergahında eşsizsin yetiş nerdesin
nurum yandım küllenmeden gel nerdesin
toprak oldum sen gül iken
Gözlerinin karasında ellerimi yıkamak isterdim
gönlümü arındırmak isterdim kirli sulardan
tebessümün bana hayat demektir ey yar
vurulmadan yetişebilir miyim sana son defa
Gül bahçesi olsa dünya ne yazar sen yoksun
Birden fazla kaç kişiydik
Kaç can verdik
Dava kavga sevda idik
Şaha yükselen aşkın şehitleriyiz biz
Biz aslında hep bir dik
Sana öyle bir gelmeliyim ki
Ya arkada tarih yazılmış olsun
Yada bir destan anlatıla dursun
Sana gelmeyi arzulayan kalbim
Hayalin ile zorlukları aşacaktır
Ey yârim aşk halim
Gönlümün düştüğü pusu
Gözlerinden yara aldığım
Aşk ile sığındığım tek liman
Gönlümün sultanı sensin
yanmak istedim hak için
kül olmak için degil
kul olmak için
yandım ama kul olamadım
küllenirim sandım küllenemedim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!