Ben kavgalardan geliyorum
sanma ki senden ayrı düştüm
ben davamı aşkla ördüm
sanma ki senden ayrı düştüm
ben seni sevdam bildim
sanma ki senden ayrı düştüm
Bir mezar gördüm
Kalbin anahtarı içinde saklıydı
İçine girdim bu sefer hayatımı
Kaybettim
Bir mezar gördüm
İçinde bir kefen vardı
Bir ölüm düşündüm bugün
Tüm namlulardan sıyrılarak
Bir ölüm düşündüm bugün
Aldığım nefes kadar gerçek
Gördüklerim kadar yalan
Tüm çakallar pusuya yatmış
Unutmadan seni yaşamak aşk
şelale gibi sana akmak ey aşk
kalp gözüyle sana bakmak aşk
teslim ruhu sana adamak aşk
Hangi acılarda kaybetmedim ki kendimi
artık ölmekte yetmiyor inan kayıplardayım
gözlerim acılarla yüreğime hançer vurmakta
yürek yangınım bana şahit yasaklardayım
Nice güzelliklere hasretken öleceğim belli
Hani sen aşksın ya yüreğimde sevgili
işte ben hala aşk denen şiirdeyim
lakin yazamadım gözlerini gönlümce
anladım ki ben hala sensiz eksiğim
Gülün yaprağında kaldı gözyaşlarım
Seni Düşünüyorum Hep
Gönül Bahçemde gözlediğim Çiçeğim
Ey Aşkını Kuşandığım Asırlık Hasretim
Ruhumun Huzur Saadeti Sevdiğim
Gönül Dalıma Konan Kırlangıcım
eşkıya yüreğime çığ düştü
Sevdiğim bana küstü
Her kez sustu kıyameti unuttu
Bir tek benim atan kalbim susmadı
Seni unutmadı be sevgili
Ey sevgili yüreğimdeki aşkın adı ve yangını sen oldukça
Sen benim aşkta hakka teslimiyetim olacaksın (her*daim)
Gözlerine güz gülleri gibi bakıp
sana şiir yazmaktaysam
sarılı ihtilallerden kurtulmuşsam
uzaklarda seni düşlüyorsam
Damlada deryayı bulabilmektir asıl marifet
Deryada bir olmak bir bütün halde yaşamak
Anlıyorsun değil mi küçüğüm hayat senindir
Sen bir umut olabilirsin karanlığa aydınlanarak
İlk önce uyanman gerek küçüğüm uyanmalısın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!