Sinan Bayram Şiirleri - Şair Sinan Bayram

Kuyunun dibindeki taş gibi yalnız kalsakta
Zindanlarda hasrete vurulan bir pranga gibi
Bir ben kaldım sana vurulan
Bir ben kaldım aşkından uyumayan
Yitirdim gayri sensizliğimi aşkla buldum seni

Hayat nedir bilmeyiz biz
Bize yaşamayı öğreten olmadı
Biz de hiç öğrenemedik zaten
Yaşamadık yani biz güzellik
Bir ölüm rüzgarına kapılmışız biz
Sonra can vere vere ölüm eskitmişiz

Ey aradığım gitsem de kopamadığım
ey su misali akıp uğruna yandığım
ey gözlerinde aşkına sürgün kaldığım
ey gönül misali aşkın ateşinde sınandığım

bir pervaneyim aşk için dönmeye geldim

Eriyorum şimdi sensiz ve sessiz
bana güneşe çık diyorlar
bilmiyorlar seni yani
bilseler seni
derler ki git yanına
ellerini ellerinden

Ne zaman bitecek bu kara günler
Gönül pusuda haber bekler
Çılgınca coşmak ister gönül
Kırmak ister bütün zincirleri

Lakin tutsaktır bir çift gözde

Ey yar gel aşkın semasında yıldız olalım
Gel eyleme kıyma bu cana ben sensiz olamam
Yüregim kavruldu ateşte yandım ey yar gayrı uslanmam
Asrı saadette gönül sana teslim ey gül-i sevdam

ne güzel şeydir sevgiliden gelip sevgiliye dönmek
pervane gibi döner canan için can
ey can mevla için benligini asan
ey can gül yüzlü sevgili ugruna yan...

semada dalgalanır aşklar bilsin aşık olan

İçimizdeki fırtına kimimizde suskun
Kimimizde görülmemiş bir yangın
Kor alevli bir sevda yürekte vurgun
Aşkı Yar ile can olana bu son kurşun

Zamanın uçurumunda gizli bir mezar

Ey aşk ey sevda
hiç şüphesiz ki bana sorsalar
dünyaya hükmetmekten
daha zor olanı nedir diye
hakkıyla sevebilmektir derim
unutulan bakışlarda kavuşmak nedir bilmezim

Gül seyrinde vuruldum
sevgiliye savruldum
gözyaşıyla okundum
yandım tutuştum

Benim adım aşk...