belki bir deniz değilim
engin ve sonsuzu saran
sert esen bir rüzgar da
sessizliğim, yalnızlığım
kırık,hüzünlü bir kalp
baharlar,çiçekler de yok
Derdimiz iyi hatırlana bilmek
ne soğuk rüzgar gibi titretip
ne sam yeli gibi terletip gitmek
yemyeşil yapraktık aylarca dalda
solup düşeceğiz nihayetinde toprağa
unutma diye yağmur olduk sel olduk
bu sabah gitti sonbahar
sarı yaprakları süpürdü
mahallenin çöpçüsü
yeşilden sarıya geçti gitti mevsim
şimdi beyaz bir sayfa açmak kaldı
üç harfli kara kış a
Hayal satardı adamlar
dergilerde kitaplarda
hep amerikalı kahraman
rüyaydı o yıllarda amerika
otubüse trene atlayıp gidilmez
illa bir gemi ve engin derya
Yaşamak niye bu kadar acı
ufak çocuk sana
ne işin var
tellerin arkasında
kuşlar yok mu
yanı başında
HAYALLERİN VARDIR
yıkılmak üzere
bir haber gelir dayanır
umut olur beklersin
sevmenin bedelini
hayata çoğu defa
uzaktan sevmekte çok güzel
biraz eksikleri var
onuda gönül tamamlıyor
kokunu alamasam da
çiçekleri kokluyorum
sarılamıyor um
seni sevmek çok güzeldi
koskoca dünyalara sığmayan
pembe küçücük hayallerimle
hep akşam üstlerinin heyecanı
mum ışıklı masaların ardında
akıp giden kelimeler cümleler
deniz
senin kenarında bir ev
istiyorum
karşı sahilde sevdiğim olsun
hasret değil mi
aşkın ateşi
Bazen düşlüyorum
hani
olmaz dediğimiz
hayallerimiz var ya
oluverse
yelkenlerim mehtap




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!