Bana bakma
ben son baharım dayım
elimdeki çiçekler
geçip giden bahardan
seni bekliyorum
davet etmedim ama
BANA BENZEYEN
her şey
sana ulaşmaya çalışıyor
bana benzeyen her şey
doğayla savaşıyor
sana benzeyen yok
Allahım bu çizgi çizgi
olmuş yüz benim mi
ya bu kat kat göbek
inanamıyorum
karşıda gördüğüm
adana kebapçısı mı.
seviyorsun ama
Bazen olmuyor,
hatta o kadar güzel olmuyor ki,
ancak bu kadar
güzel olmayabilirdi diyorsun.
üzülüyorsun
Bekliyorum
beni arayacağın o sabaha
kaç gece daha var
unutma diye bıraktığım
kahkahaları hatırlayıp aramana
bitmez denen zaman iki kelime
Gitmesen diyorum
eylülde
sana maviyi anlatırdım
sakin denizlerin
sarıyı anlatırdım
yorgun ağaçların
Hasretimi çektiğimiz çok şey
ya çok eski bir hatıra
yada son kalkılan masa
iki fincanın etrafında ki
kahkahalar karışan sohbetler
göz göze anlatılanlar
şiir yazar methiyeler dizersin
zaman altından akıp giderken
bu benim der hayaller kurarsın
o arada bir uğrar sonra kaybolur
elini uzattıkça uzaklaşır dokunamazsın
adam kadına anlatamaz sevgisini
ÇOCUKLUĞUM
gelincik kırmızısı boyalıydı
rüzgarların savurduğu yapraklar
hayalinde rengini alıp gitti
bir sap üzerinde sallanan kocaman bir baş
bir dağın yamacına sığınmış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!