Seyfi Karaca Şiirleri - Şair Seyfi Karaca

Biraz Amerikan kovboy-yular-doları...
Biraz yurop-oyrop-hip hop çengel -engel-kanca takımı tertibatıyla karman çorman edilmiş zül...
Hazır lophüp yalakalıklar mürekkebinden mühendisliği tastamamla
Bozuk para durumuna sapasağlam kancalar takılmış...
Yağmalık limanlığın yazı-turası olmuş gitmiş bizim çok sıfıra sıfır elde var sıfırcık TİRİ lay,
TİRİ lay,

Gel fermansızından aşkı okuyup
Bakalım sen neymişsin bende
Ben sende kim..?
Hemen ilan olunduysa gönlümüz
Mübarek olsuna nazlı bir navruz gülü gibi
İlkin baharlardan gülümseyen esmelerle

Niye ben burdayımca
Bu bendeki yabancı kim diye hislere kapılmaktaysa azat
Yoğun bakımlıktır dakka
Çökmüştür sıkıntısına katlanmadan
Emeklerini yidip gütmeden biçmeye gidilen kuzgun kıracı
Otlu dikenli bomboş tarlalar gibi

Öte...
Daha öte
Ordan daha öteye..
Sen ben..git git böyle nereye gidek
Gitsek gitsek bizi bizden daha yakınlara vardıran ya aşka;
Ya bizi bizden soğutup

Bugün varsa
Sen varsan, zaman varsa
Ve dünya
Ayaklarını bastığın yer kadar hala bir yerinden sağlamlarıyla
Kıymetini bil ki
Tarihin en uç noktasındasın yıllar

Aş taşınca kepçeye paha sorulmazsa eğer
Bu biçim durumlarda zahmete bolca masraf edip içeriden
Bebelik mebelik etmeden huysuzlaşıp da bahar
Tüm bunalımlarını bir araya getirsen karanfil yangınlarının
Kendi üzerine büyüyecek diğer yangınlara sokak sokak
Kıvılcım çaktıysa ateşi köz alacak olan havaslık

Yoksul yağmurları yola savıyor göğü kırbaçlayan şimşekler
Kimyok
Kimsecikler yokların indinde beyhude
Oysaki nasıl da morları giyinip
Kendine yakışacaktı susamlar ve menevşe
Kuruyup kavrulan otların özgeçmişinde bir satırlık yazgım olsun diye çiçekçe

Yaman kurgu
İnce vurgu yangın yaman
Çalınca kibrit kava ateş hattında ince bir çizgi
Bir salkım bağ alacası
Ve bir tek deniz kıyafeti su kaydından mavi
Deli mi ki ay,

Dallarında hoşluğunu seyreden çağla korukları ham alaca
Zamanı boydan boya sarılmış çiçekliliğiyle neşeli
Baktığın bütün yolların dünya ortasındayım, aslolansa selamın
Merdiven merdiven yokuşunu tırmanan bir sarmaşık gibi zor ve bela yamacın
Katlanırsan en derin yerlerindeyim bazan sessizliğin
Uzanabilirsen bütün uzaklarda sarılı mevsim renginde kucakların

Kanı ılıyıp
Kalbi ısınınca insanın
Sevdim gittti diyince
Sevdim gittti
Kanı ılıdığına, kalbinin ısındığına ne varsa
Yanmak o yanmaktır