Sevgi Gül İlkan Şiirleri - Şair Sevgi Gü ...

Ne yapsan
Karşındakine samimiyetini yetirememekmiş
En büyük kırgınlık...
Ve bu durumda
Samimiyetini yetiremediği kadar uzaklaşırmış insan...

Ben kırgınlıklarımın hepsini serbest bıraktım; onlar sahiplerini bulacaklardır...Sevgi Gül İlkaN

Ben kimsenin üstüne yük olmamaya çalışırım... Hatta insanlardan özellikle uzak dururum zor günümde. Köşe bucak kaçarım desem yeridir. Lakin öbür taraftan da samimiyete zaafım vardır... Lakin artık samimiyeti kırk süzgeçten geçiriyorum... İnsan inanıyor...

Yedi renk gözyaşıdır savaşmak
Allanmış pullanmış zamanlarla
Yedi renk gökkuşağı yaşamak
Sicim sicim yağan yağmurlarla

Helmelenen toprak ana sütü

Dedi gözlerinde bir hüzün var.
Dedim şiir belirmiştir.
Sonra
Kuytu bir köşede
Yüzüme yazıldı o şiir.
Kimse görmesin diye

Kirpiklerimden süzülüp
Bir çiçeğin ayak ucuna kondum.
İnsanlar değil
Rüzgarlar vursun sırtıma.
Beni yaralı bulan yağmurlar toprağa sardı
Annemden henüz doğmuşum gibi.

İstanbul'da yağmur.
Bu yağmur
Herkese bir hasret
Sana bin hasret.
Üstüm başım sen.
Omuzlarımdan yorgunluk akıyor.

Hüznünün yanına
Şekersiz çay
Bir de acı çikolata koyarsın.
Kimi yalnızlığına içer çayı
Kimi içindeki kederin üstüne döker
İlaç niyetine yudum yudum.

Yaslanma bana!
Omuzlarımın yükü ağır.
Sen sözlerinden ağlarsın,
Ben sırtımdan.
Yaşlanma bana!
Ben koca yürekli.

Baktınız kıskanılıyorsunuz,
İşi inada bindirip şahlanın.
Biliyorum; sizden daha çok nefret edecekler.
Hiç sevmediler ki zaten,
Sevgiyi katledip mezara koyduklarından.
Kıskanmakla kalmayıp, dallarınızı taşlayacak,