Senem Aygül Şiirleri - Şair Senem Aygül

Silahlar patlıyor papatyalar soluyor
Olan yine sana oluyor
Uyan sana be Tunceli
Dağlarına ulu yollarına can dedik

Havana hasret kaldık

Çizdim seni yüreğimdeki çerçeveye
Oturdun yüreğimin en gizemli yerine
Senden başkası girmesin gönlüme
İstemem yüreğimdeki yerin hiç silinmesin

Gönlümde sevilen bir cansın

Adam olmak varken yaşadığımız 21.asırda
Koparma kurumasın çiçek elinde kalsın dalında
Kokusu sinerken ciğerine bırak evladı anasına
Ağlamasın anneler bedduası ziyandır bizlere...
*
Kıymayın beyler kıymayın kız ana bacınız kadın

Bir esinti titredim iliklerime kadar
Sanmaki hastayım bu mevsimde
Serin bir hava sadece üşüdüm
Aylardan eylül mevsim sonbahar

Gündüzleri sıcacık yüreğindeyim

Taş,kum,çakıl,toprak...
Ayrılık,özlem,hasret ve gurbet
Dağ,bulut,yağmur ve rüzgar,
Bir damla su...

Çiçeği, balı,arısı,böceği...

1)
Bir yar sevdim yürekten
Geceleri farketmez beni
Gündüzler çuvala girmiş
Nazlı yar görmez beni...

Aradım
gülen yüzlerde
bakan gözlerde
hasretle bekleyen sevgilerde
bir katre mutluluk bulamadım

Ayrılık mı?
BOP deyince kimse merak etmedi
açıp içini okumadı,
araştırıp anlamını öğrenmedi.
Başbakan BOP ikinci başkandı ya...,
gözü kapalı kendimizi cennette bulacaktık.

Bizler fakir fukarayız bu alemde
Madenciler kim biz kim?
Karanlıkta çalışmadık
Gün yüzünden hiç ayrılmadık

Yeraltında çoluk çocuğa hasret ölmedik

Alma,yaşamı bu kadar ciddiye
Sorma,insanlar neden okumaz kitabı
Düşünme,arkasındaki kirli oyunları
Görme,devekuşu gibi aşındırılan kumları
Yaşamak adına,bir yerlerde umut olmalı..