Acıya alışan acıyı duymaz
Canı pek olanlar sancıyı tınmaz
İnsanın her günü hep aynı olmaz
Büyük söz söyleme, büyük lokma ye!
Sürekli ağlayan kolay gülemez
Kavurucu sıcak yetmezmiş gibi
Birçok yerde yangın, deprem ve savaş
Kuraklık, susuzluk büyük sıkıntı
Gücün yetiyorsa buyur gel, uğraş!
Sağlık sorunları yetmezmiş gibi
Anam, babam, canlarım!
Sizi her an anarım.
Selam, saygı içten var
Sizi her dem ararım.
Hayat buldum sizlerle,
Aklım bana yetmez, isteme sakın
Azmedersen uzak yerler pek yakın;
Herkes seni izler, olmalı farkın
Yola devam, varsın ters dönsün çarkın!
Akıl güçlü rehber, bırakma sakın
Bayramlık ağzını bir anda açar
Sinkaflı lafları etrafa saçar
Deli dana gibi böğürüp kaçar
Ol hâl-i pür-melâl içre çarnaçar!
Az para görünce cebini okşar
Beğenesin diye takla atamam
Yalaka değilim, yağ da yakamam
Çıkara hiç koşmam, işte ben buyum
Canım çıkmadıkça değişmez huyum.
Eğlenesin diye göbek atamam
Talka değil halka hizmet ederim
Halka hizmet Hakk′a hizmettir, derim.
Yıllarca okudum, öğretmen oldum
Her dem araştırdım, bilgiyle doldum.
Öğretmenim ve hep öğreteceğim…
Millet perperişan, ekmek arası,
Bulursa, yer soğan, geçmez yarası!
Ne kadar ağırdır, bilmem, darası;
Ağızdan tek çıkan: ‘Çerez parası! ’
Sanki panik, kaos, bir savaş hâli;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!