On bir, on bir, on bir; günü severim
Gün, ay, yıl yan yana; sadece takvim
Keramet arama; hepsi bir, derim
Arayana ise, güler geçerim!
Günden, aydan, yıldan medet umulmaz
Anılarla umutlar birbirine karışmış;
Karışık duygularla yaşamaya alışmış!
Anılarla yaşlanır, umutlarla yaşanır;
Yaşamdan sille yiyen insan bazen başarır.
Dün geçti, bugün devam, us nedense karışmış;
Yükseklerde uçan bir kartal iken
Yerlerde sürünen solucan oldun!
Saygılı ve içten bir insan iken
Özünü yitirip gül gibi soldun!
Esprili, şakacı bir insan iken
Gözler, yüzler, kalpler her dem gülmeli
Gülmenin kadrini herkes bilmeli;
İlle düğün bayram olmak gerekmez
Gülmek insanidir, ruhu eskitmez.
Becerebilmeli içten gülmeyi
Haksızlık, kötülük, zulüm olmasa
Güzelim dünyamız herkese yeter.
Güven, huzur, saygı eksik olmasa
İnsanlık kazanır, aksi besbeter!
Bencillik, kıskançlık, yalan olmasa
Habis ruha sahip olanı terk et
Çünkü özü fena kötülük dolu!
Allaha havale et hem de sabret
Yoksa bulamazsın en doğru yolu!
Habis ruh her zaman kötülük saçar
Öğrendim, öğrettim, öğretiyorum
Elli yıldır bundan asla yılmadım;
Biledim, bilendim, bileniyorum
Bıçak gibi bazen kesemiyorum!
Her yaşa başa hep öğretiyorum
İslam’ın şartı beş, mutlak biliriz;
Altıncısı olsa, ‘Haddini aşma! ’
Derler ki uygundur, aşabiliriz;
Allah ıslah etsin, köpürüp taşma!
Kimiz hem de neyiz, iyi biliriz;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!