İstesem olamam bu yaştan sonra
Ne bencil, çıkarcı ne de eyyamcı!
İyi gün dostları olduktan sonra
Aynada gördüğüm bile yabancı!
Acımasız olmam bu yaştan sonra
Yedik, içtik, şiştik; hâlimiz yaman
Hep çıkara koştuk; aklımız duman
Ağlamaz güleriz yoksa da derman
Hoplayıp zıplarız aman da aman!
Benciliz, kıskancız; hâlimiz yaman
Vefayı tanırım, iyi bilirim;
Herkes de tanısın, görsün isterim!
Vefa saygın, içten, ağırbaşlıdır;
Ezelden beri var, genç ve yaşlıdır.
Vefa sahibini mutlak inceltir;
İnsana değer ver, bunda içten ol
Halkını küstürme, biraz sakin ol
Bazen bir rey bin rey eder, emin ol
Reyim kazandırır, kıymetini bil!
Asla rücu’ etmek büyük kudrettir
Kumaşını versen astarın ister
İsteği hiç bitmez, ister ha ister
Adı her ne ise değişmek ister
‘Ver, kurtulma!’ nasıl? Böylesi gırla!
Astarı da versen biçilmek ister
Var mıydı bırakıp ansızın gitmek,
Haber de vermeden bir anda yitmek?
Vermedim kimseye bilerek zarar,
Bazen zarar bile sağlar çok yarar!
Var mıydı teşekkür etmeden kaçmak,
Öyle bir duygudur ki aşağılık
İnsanı baktırır pek alık alık
Nedeni kuşkusuz özde kıskançlık
Yakalanamayan ise çağdaşlık!
Mutluluğu yıkar hatta yok eder
Acı, tatlı bize her zaman vardır
Aklı, kalbi, ruhu insana yârdır
Oynayamayınca yen ve yer dardır;
Yılmak, korkmak, kaçmak bize yakışmaz!
İlim ve feraset en güçlü fardır
Senden önce hep kış, sonraysa yaz var
Yazın sonu bahar ama sonbahar
Her mevsimin tadı, güzelliği var
Bahara merhaba, hoş geldin bahar!
İklim ılımandır, çiçekler açar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!