Ağlama duvarı oldu bir yazım
Ötüştü bülbüller çaldıkça sazım
İnledi nağmeler, kalmadı kahrım
Edepli kalemler hepten baş tacım.
Aynıyla insandır üslûbu beyan
Dili güllü olamadım, bundan böyle de olamam;
Yalakalık yapamadım, canım çıksa da yapamam;
Kötüleri hiç tutmadım, servet verseler tutamam;
Yalancılık, haksızlık ve zulüm bende barınamaz.
Belki ‘yok’ denecek kadar dostum vardır ya da yoktur;
Bize zeki değil, akıllı gerek;
Aklını kullanmak hiç de zor değil…
Tembellik sineye işlemiş olsa,
Yine kurtarırsın, kafanı yorma...
Velev ki bardağı dolu göresin…
Bayramınız kutlu ve mutlu olsun;
Tüm yürekler coşku ve neşe dolsun;
Bütün kırgınlıklar artık son bulsun!
Bayramlar sana da, bana da yeter!
Bayramlar gelince geçmiş anılır;
Bir an kaymışsa temel,
Anlam vermez ki emel;
Muhatabınsa arif,
Lüzumsuz kalır tarif...
Fazla kalınsa enin,
Sabır bir erdemdir, bırakma sakın
Eninde sonunda başaracaksın;
Kahır bir yöntemdir, elverme sakın
Kazanacağına inanmalısın...
Güven bir duygudur, bırakma sakın
Seni
Ne kadar çok saydığımı
Hem de nasıl sevdiğimi
Bil/m/iyor musun?
Pek sık ara/ya/masam da,
İn misin, cin misin; bilmem, sen nesin...
Eşin menendin yok, sahi sen kimsin...
Bir yerde, bir gökte, bir köprüdesin...
Gizlenme, saklanma, gel, çık ortaya!
Belki de bir cansın, ya da canansın...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!