Savaş Barha Şiirleri - Şair Savaş Barha

İstediğimiz insanlarla,
istediğimiz hayatı
yaşayamadığımız için midir,
istemediğimiz insanlarla,
istemediğimiz hayatı
yaşamak mecburiyetinde kalışımız?

İki Tanrı vardı gökte.

Biri öldü, diğeri düştü gözlerine.

Biraz siyah,
biraz kırmızı,
biraz tütün sarısı.

Bir kaç anı,
bir kaç gözyaşı,

Gidemiyorum,
gidemiyorum bu şehirden.

Gölgenin değdiği yollar,
kokunun sindiği duvarlar,
saçlarınla mest olmuş rüzgârlar var.

Hava karardı.
Hava kararınca
bir de ne göreyim?

Denizler,
topraklar kurumuş

Sen, duvarlara cümleler yazarsın.
Ben, o cümlelerle şiirler yazarım.

Sen, mutlu olunca gülersin.
Ben, o gülüşü sana verdiği için
Rabb'e saatlerce şükür ederim.

Seni gördüm nutkum tutuldu.
Seni gördüm bedenim dondu.

Önce sustum, sonra durdum.
Hayran hayran yanına sokuldum.
Sesini duydum, gözlerini gördüm.

Bir rüya gördüm dün gece.
Güneş yüzüne vuruyordu.
Öğlen vakti gibiydi.

Üzerinde lacivert bir pardösü vardı.
Yüzün parlıyordu, ay gibi.

Dağlarım çiçeklenmiş, sebebi sensin,
sebebi gözlerin, sebebi gülüşlerin.

Kıyama durmuş bülbüller,
sebebi sözlerin.

Kuşlara bile
günaydın deyin.

Başkaları tarafından
mutlu edilmeye
gerek duymadan