Savaş Barha Şiirleri - Şair Savaş Barha

Susmalıydım;
çünkü konuştuğumda
haksız olmaktan yoruldum.
Kelimeleri raks ettirsem de
yine suçlu olan bendim.
Sen, hep haklı taraf çıktın.

Dünyanın
bütün kalemlerini,
kırılan kalbim gibi kırın.

İbrahim'in atıldığı ateş gibi
göğe kadar uzanan bir ateş yakın.

Çaresizlik değil midir
bizi içten kemiren?

Biz değil miyiz
kendimizi bitiren?

İnsanoğlu sevdiğini
yere göğe
sığdıramayacak kadar çok sever.

Dağ,
taş,

Şu çarkına tükürd...
Evet evet, şu çarkına tükürdüğüm dünyanın
en kötü özelliği ne biliyor musun?

Kalbi güzel insanların
ya çok uzaklarda olması

İp koptu kopacak.
Ömür bitti bitecek.

Ha şimdi,
ha az sonra.

Bu küsuratlar;
kaçıncı özlemin?
Kaçıncı günün ertesi?
Kaçıncı gecenin sabahı?
Kaçıncı senenin ilkbaharı?
Kaçıncı mektubun ilk satırı?

Kurşun-i bir kelimeyle
kalbinden vurabilirim seni.

Yumuşacık bir cümleyle saçlarını tarar,
sıcacık bir şiir ile ellerini tutabilirim.

Olduğum yerde durdum.
Bu ben değilim.

Ne yaptın bilmiyorum
ama bu ben değilim.

İçimin içindesin.
Gönlümün ortasında,
zihnimin merkezinde.

Kalbimin en ücra köşesinde,
bedenime hapsolmuş ruhumun