Sait Yalçın Şiirleri - Şair Sait Yalçın

Taş kalpli bir yâre tutulmuşum da,
Dağlardan çöllere savrulmuşum da,
Aşkın ateşiyle kavrulmuşum da...
Yine de o yâre yaranamadım;
İsmini boş yere karalamadım...

Kaderimle beni yalnız bırakıp,
Yabancı kollarda olamazsın ki.
Her gün yüzlerce kez bedduam alıp,
Mutlu, mesut dünya kuramazsın ki...

Allah izin vermez ben izin versem,

Bu şehri seviyorsam, sen varsın diyedir.
Aynı yağmurda ıslanıyor, aynı nemli havayı teneffüs ediyoruz.
Aynı saatte gün ışığı aydınlatıyor yüzümüzü ve aynı saatte akşam oluyor.
Aynı geceyi ikimiz de yalnız geçiriyoruz başka evlerde.
Oysa ne hayaller kuruyorum o uykusuz gecelerde senden habersiz ve sen dolu.
Gözlerin, gülüşün içimi ısıtıyor bu soğuk Kasım gecesinde.

Geceler günahkâr, gündüzler yasta,
Mecnûn çöle düşmüş, Leylâ çaresiz.
Zamansız aşkından yüreğim hasta,
Aşk kalbe el olmuş, sevda çaresiz....
🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂
Bu zalim geceler uykuya düşman,

Senin aşkın için bir ömrü sildim,
Senden gayrı evliliği zûl bildim,
Sana sular seller, ellere çöldüm...
Ne yana dönsem gül yüzün karşımda ;
Bu özlem cellatım oldu başımda!

Gözyaşının zerresi, nâçar kalbime işler,
Şehrin her köşesini, hatıraların süsler,
Yorgun kalbim sadece, senden tebessüm ister...

Gurbet elde çaresiz, yalnız bırakamam ben;
Seni mahzun görmeye; inan dayanamam ben...

Öyle uzaklardan bakma yüzüme,
Ben sana yabancı, el değilim ki!
İnan artık sevdim diyen sözüme,
Çıkması zor olan fal değilim ki!...
🍂🍁🍂🍁🍂
Aşkın için ömrüm harcayan benim,

Yokluğun bitirdi tüm âdetleri,
Hâlimi görenler deli diyorlar...
Hakka yönelip de ibadetleri,
Biraz abartırsam velî diyorlar...

Söylediğin sözler kalpler yakıyor,

Niye dertlenirsin yârin dilinden,
Kim nankör, kim dürüst seçilmez derler...
Vefasız olanın kirli elinden,
Âb-ı aşk sunsa da içilmez derler...

Gönül nikahımız senle kıyılmış,
Sen ne kadar olmaz desen de gülüm.
Sağır sultan tarafından duyulmuş,
Sesin kimse duymaz desen de gülüm...
🌷🌷🌷
Ben sana ram olup boyun eğmişim,