Sait Yalçın Şiirleri - Şair Sait Yalçın

Ne zaman seni düşünsem,
İçim ürpertiyle dolar.
Gözlerimden kan damlar,
Elim ayağım yanar; tutuşur,
Dilim dolaşır,yüreğim hızla çarpar..
Yerinden çıkacakmış gibi olur..

Yazın bir başkasın, kışın bir başka,
Mevsimler mi,yoksa sen mi değiştin?
Yürek mi dayanır böylesi aşka?
Sevdalar mı,yoksa sen mi değiştin?

Değişmeyen tek şey, değişim midir?

Günlerce aşkınla ipe un serip,
Uykusuz rüyada seni diledim.
Yüzlerce fakire sadaka verip,
Gariban duada seni diledim...

Sendin göz açtığım anda gördüğüm,

Boşuna düşmüşüz seninle dile,
Ben ağlarken; gülüp bakan sen oldun.
Ben aşkın yüzünden çekerken çile,
Pire için yorgan yakan sen oldun...

Ne yapsa darılmaz bülbül hiç güle,

Aşkın ismi, ismin olmuş bir kere,
Ne yapsam da kalpten sökemiyorum.
Şu gönlüm işvenle dolmuş bir kere,
Başkaların nazın çekemiyorum...

Seneler geçse de üstünden aşkın,

Gözlüğünü seviyorum,
Her zaman güzel gözlerinle
Buluşabildiği için.
Saatini seviyorum,
O narin bileğini sarabildiği için...
Kolyeni seviyorum,

Bu gidişin sonu yok; bu gidiş gidiş değil,
Fani aşkları bırak; git de ALLAH'a eğil,
Hep yandın da ne oldu; yaklaşıyor bak menzil! ...

'İLAHİ AŞK'tır çare; gerisi hep hikaye;
Son nefesin gelmeden; bağlan 'HAKİKAT YAR'e...

Sabahlara kadar savas verdigim,
Uykusuz gecemin adi YALNIZLIK.
Ugruna bu gençligimi serdigim,
Sev'i sarabinin tadi YALNIZLIK...

Kimisi cok sever; kimi metheder,

Senden ayrılalı yüzüm gülmüyor,
Şiire,şarkıya,söze küskünüm.
Gönlüm hiçbir yerde huzur bulmuyor,
Dereye,tepeye,düze küskünüm...

Gündüz bir şekilde geçer de zaman,
Sensizlik çöküyor gece olunca.
Böylesi ayrılık ölümden yaman,
Şimşekler çakıyor gece olunca...

Sağnak yağmurlarla akar gözyaşım,