Sait Yalçın Şiirleri - Şair Sait Yalçın

Bir gün tak ederse canına hayat,
Engelleri aşa aşa gel bana.
Aşka can adayıp; inatla dayat,
Kolların aç; koşa koşa gel bana...

Geçtiğim yollardan izimi sürüp,

Bu özlem ne kadar sürecek daha?
Seninle ne zaman buluşacağız?
Aşkımız ne vakit kalkacak şaha?
Sevgilim ne zaman kavuşacağız?

Seninle ayrıldık bir hiç yüzünden,

***Kendime Soruyorum***

Hani ömür boyu sürecekti aşk,
Destanlar yazdığın o sevdan nerde?
Herşeylerden önce gelecekti aşk,
Tırnakla kazdığın o sevdan nerde?

Aşka can adamak töre bilmişim,
Ağlamış; yanında yaşım silmişim,
Ne yazık ki senin için elmişim...
Söylediğin sözü gerçek sanmışım;
Pardon! Ben seni yanlış anlamışım...

***bu yakarış Sana ALLAH'IM***


Bütün ümitlerim bittiği anda,
Son ümidim deyip; SANA SIĞINDIM.
Yalnızlık canıma yettiği anda,

Senle karşılaştığım; an'a yazıklar olsun,
Sana ömrün adayan; cana yazıklar olsun,
Umarsız bıraktın ya; sana yazıklar olsun...

Bilmez misin ki sessiz atın çiftesi pektir;
Sen gibi vefasızdan; aşk dilenen na-merttir! ...

Erenler katından sordum ben aşkı,
'Yarin gözündeki buğu' dediler.
Dudaktan düşmez ki dedim o şarkı,
'Odur gönüllerin bağı' dediler...

Dedim, bu gençliğim uçtu aşk için,

Senin aşk dediğin şey, kuru laftan ibaret,
Benimse kastettiğim, YÜCE HAK'ka ibadet,
Her an başkalarından, bekler oldun icazet...

Böylesi muammalı, zayıf gönlü neyleyim?
Sevmeyi bilmezsin ki, ben daha ne söyleyim?

Bir daha gönlüme girmen imkansız,
Sen benim gözümden düştün bir kere...
Benimle vuslata ermen imkansız,
Son damlam; bardaktan taştın bir kere...

Seni sensiz sevmek varmış kaderde,

Postacılar uğramıyor kapıma,
Karşı kaldırımdan gülüp; gidiyor.
Alıştı dostlarım her tür gafıma,
Sensiz aklım başa gelip; gidiyor...

Aklıma gelmeyen geldi başıma,