Sait Yalçın Şiirleri - Şair Sait Yalçın

Sen benim kalbimin en son sahibi,
Sen benim ruhumun son uğrağısın.
Sen yoksan istemem hiçbir talibi,
Sen benim gönlümün, gönül bağısın.
🌷🌷🌷
Sen varsan bu gönlüm çoşar da çağlar,

***bu yakarış Sana ALLAH'IM***


Bütün ümitlerim bittiği anda,
Son ümidim deyip; SANA SIĞINDIM.
Yalnızlık canıma yettiği anda,

Allah'a borcunu ödemeyenden,
Sevene borcunu öder mi sandın?
Seninle yan yana gidemeyenden,
Ölüme beraber gider mi sandın?

Vefâ bekler oldun niçin nankörden?

En büyük zaafım yalan dünyamda,
Her yüze güleni yâr sanıyorum...
Bazen hayâlimde, bazen hûlyâmda,
Ağaran saçları kar sanıyorum...

Her geçen gün saçlarıma aklar doluyorsa ;
Aklıma her geldiğinde -ki laf aramızda bu aralar hiç çıkmıyorsun aklımdan- gözlerim dalıp dalıp gidiyorsa ufuklara,
Her slov şarkıda, her şiirde gözlerin karşımda beliriyorsa,
Hiç biri sebepsiz değil!
❣️❣️❣️
Soğuk havalarda üşüyen ellerini hatırlıyorsam,

Bir yara açtın ki bende çok derin,
Kalbime düştüğü anda gözlerin.
Kaçıp gitsem bile dolmaz hiç yerin,
Kulağımda çınlar bütün sözlerin...

Bazen beni sinir küpü etsen de,

Ben neye heves etsem, sen karşı geliyordun,
Sırf ben isterim diye, sevsen de sevmiyordun,
Sözde nefret ediyor, hiç taviz vermiyordun...

Bana zırhlı duvarlar, açıktı başkasına;
Aşka müptela gönlüm, vazgeçmez inadına...

Defolup düşmanca çekip gidince,
Kahpelik yanına kalır mı sandın?
Ömür boyu beni mutsuz edince,
Gönlün mutluluğu bulur mu sandın?

Vefasız isminle arşive geçtin,
Benim için sözde umuttun nankör...
Bu sonu elbette sen kendin seçtin,
Yaptığım herşeyi unuttun nankör...

Bu aşkı kalbime nakşeden Rabbim,
Onun da kalbine bir köz ne olur!
Bana âşıklığı bahşeden Rabbim,
Ona da mâşukluk yol çiz ne olur!

Gözyaşım deryaya döndü günlerdir,