Sait Yalçın Şiirleri - Şair Sait Yalçın

Gönül sazım artık sustu, söylemez,
Hayat beni dertli yaptı neyleyim?
Verdiğin sözler de gönlüm eğlemez,
Gönül buz dağına çarptı, neyleyim?
🌷 🌷 🌷
Kurduğum hayaller bir bir yıkıldı,

Sanki diken telle çevrili kalbim
Bir Allah'ın kulu giremez oldu.
Görünmez iksiri içmiş gibiyim,
Cümle alem beni göremez oldu...
💦💦💦
Gönlümün kervanı aştı çölleri,

İçimde bitmeyen bir özlem var bu gece, Uyku tutmuyor gözlerimi.
Sağa dön sen, sola dön sen.
Gözlerin, bakışların aklımdan çıkmıyor.
Öylesine bir tutku, ölesiye bir özlem bu.
Gülüşün kaplıyor hayallerimi.
Kendi kendime gelecek hayalleri kuruyorum senden habersiz.

Kime canım desem canım alıyor,
Kahpelik parayla değil ki dostum...
Ardından hüsranı bana kalıyor,
Hainlik parayla değil ki dostum...

Derdi veren dermanı da gönderir,
Şâfidir O Allah sakın unutma...
İnananlar hayatta her dem öndedir,
Vedûddür O Allah sakın unutma...

Rabbimizden başkasına ne deriz?

Sen benim kalbimin en son sahibi,
Sen benim ruhumun son uğrağısın.
Sen yoksan istemem hiçbir talibi,
Sen benim gönlümün, gönül bağısın.
🌷🌷🌷
Sen varsan bu gönlüm çoşar da çağlar,

Allah'a borcunu ödemeyenden,
Sevene borcunu öder mi sandın?
Seninle yan yana gidemeyenden,
Ölüme beraber gider mi sandın?

Vefâ bekler oldun niçin nankörden?

En büyük zaafım yalan dünyamda,
Her yüze güleni yâr sanıyorum...
Bazen hayâlimde, bazen hûlyâmda,
Ağaran saçları kar sanıyorum...

Her geçen gün saçlarıma aklar doluyorsa ;
Aklıma her geldiğinde -ki laf aramızda bu aralar hiç çıkmıyorsun aklımdan- gözlerim dalıp dalıp gidiyorsa ufuklara,
Her slov şarkıda, her şiirde gözlerin karşımda beliriyorsa,
Hiç biri sebepsiz değil!
❣️❣️❣️
Soğuk havalarda üşüyen ellerini hatırlıyorsam,

Bir yara açtın ki bende çok derin,
Kalbime düştüğü anda gözlerin.
Kaçıp gitsem bile dolmaz hiç yerin,
Kulağımda çınlar bütün sözlerin...

Bazen beni sinir küpü etsen de,