Sait Yalçın Şiirleri - Şair Sait Yalçın

Beni sensizliğe mahkum ettin ya,
En sevdiklerinden bulman yakındır.
Ellerin sözüyle benden gittin ya,
Duvara toslayıp durman yakındır...

Onca bedduamın öznesi oldun,

Senle işim olmaz artık,
Ar damarın hep çatlamış.
Aşkın kalbe dolmaz artık,
Gönül frenin patlamış...

Hırsa köle olmuş kalbin,

Kimi sevdi kırılmadı bu gönül,
Yürek yanık, gönül yanık, can yanık...
Kafeste mahpusta kalınca bülbül,
Yürek yanık, gönül yanık, can yanık...

Kırıklar atele alınırdı ya,
Kalbimi alçıya alsam yeridir.
Kayıpta gözyaşı salınırdı ya,
Kanlı gözyaşımı salsam yeridir...

Sen gibi güzele meylim düşse de,

Bana yasak koyduğun, evin yol geçen hanı,
Ülke sınırı gibi, isteyen girer canı,
Nasıl bir kalp sendeki, asla boş kalmaz yanı...

Ben hep vize beklerken, engelsiz bazıları,
Böyle imiş demek ki, zamane cadıları...