NEYLEYİM!
Deli gönlüm, yine öyle bir tuhaf
Çiçek dedim oda soldu neyleyim!
Çıkmadı Leyla’dan umumi bir af
Mecnun dedim olan oldu neyleyim!
Ne zaman ki gönül ah etse zardan
ılık bir yağmur yağıyor sevdiğim
bir ışık sızıyor ince şafaktan
karanlığa gün doğuyor sevdiğim.
Ne zaman hatırlasam yarim seni
beni bir ılık rüzgâr sarar sevdiğim
kanatlanıp gelse bir tebessümün
bende kalmaz artık karar sevdiğim.!
Gün saçlarını ufuklara asanda
Ne zaman senden uzaklaşmaya çalışsam
bir zemheri sarar beni,
üşüyorum...
Ne zaman senden kaçmaya çalışsam
zaptiyeler yakalar beni,
nezarete düşüyorum.
Ne zaman senin şehirlerinden geçsem ürperirdim
Şakaklarımda ki mühürden tanırdın beni
Efsunlu başıma kar yağardı yaz ortasında
Senin gözlerinde demirden dağlar
Üşürdü engininde yamalı göçebeler.
Hüseyin'lere su verir miydin bilemem.!
Aklıma düştüğün zaman yâr
kirpiklerim yaşa döner
hasret vurur ara ara
tadım, tuzsuz aşa döner.
Biliyorum be umarsız
Çorak topraklara düşen
bir yağmur misali, serin
ömrüme düşen nihavent gülüşlerin
kaç ılık yaz saklar içinde
narin bakışların gökler kadar derin
Niye mi sevdim seni kar çiçeğim?
Yollarıma çıkmasaydın sevdiğim
O gurbet kokulu yüce dağları
Üstüme bir yıkma saydın sevdiğim.
...
Senmi sevdaydın sevdamı sendin
Üşenme, bir abdest al tazeden taze
Rahmetin imbiğinden döner yelpaze
Hakk'ın kapısını çalmaktan kaçma
Gönlünde ki incileri etrafa saçma
Her olur olmaza derdini açma!
Herkes tabip değil, bilki âlemde
Neler yapmıştı insan dünün birinde
Hesap günü vaktin çattığı andır.
Koca ömür biter günün birinde
Gözlerde şafağın attığı andır.
Sorulursa senin yok muydu gamın?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!