Olur muydu?
Bir bulut
Bir gökyüzü
Olur muydu?
Önce somutluğu unutmalı insan
Biz kadınlar
Daha kadın olmadan
Bir kadının hayatını yaşayanlar
Biz kadınlar
Kadınların en bakiresi
Soyundum her şeyi
Acılarımı soyundum önce
Düşlerimi
Kırgınlıklarımı
Gökyüzünde akıp gitmek istiyorum seninle.
Aşkın ve sevginin anlamını bilen,
Başka bir gezegene.
Sönse de ışığımız,
çırpınıyor şimdi bir yürek.
yaşamam için bana bir şans daha ver dercesine...
ama ayaz vurunca ömre,
buluyor ölüm bahanesini de...
Bu yaşlarda insana yabancı gelir kendi yüzü
Kederler oldukları yerde kalır
Hüzünler, değişir yaş aldıkça
Ayrılıklar ise
Gitmelisin artık
Korkuyorum senden
Sevişmelerimiz yorgun
Çıplaklığımız utangaç
Dans ediyor bir kadın
Göbeği hafiften sıyrılmış
Bir düşün içinde
Aslında düş
O'nun içinde
Ve acılardı yine
Umutları pekiştiren
Bir deli yürek
Çılgın denizlere açılan
Yelkensiz bir gemi
bir balık gibi hafızasız yaşadı çok zaman kadın.
aklında tutulacak anıları olmadı,
yada biriktirdiği sevinçleri.
bu hayat ona göre değildi.
göğün arka yüzü,
yeni bir dünya gerekliydi ona...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!