hadi gel gidelim seninle...
ikimiz için biriktirdiğim,
küçük düşlerim var,
cepte para yok.
kelimelerin en güzel dansı sözlerin olsa bile
o dansı güzelleştiren müziğin sesi, kalbindir...
Yaşam yüreğini anlayacak bir şarkı bulamazsa,
sözlerin sadece bir metindir.
Oysa her söz yüreğini kıpırdatan birer senfonidir...
Savaş çocukları gibiyim
Kendi dramından başka bir şey düşünemeyen
Boyuna kendine acıyan
Kendine yazgılı
Savaş çocukları
Bir kulak daha kaç gün duymazdan gelebilir kalp atışlarını
Bir yürek daha ne kadar inkar edebilir sancılarını
Ya birden kapanı verirse perde
Boşalırsa sahne
Dirilebilecek ölümler de biterse;
biriktirdiğim posta pulları gibiydi aşklarım içimde.
az kullanılmış;
yo yo, belki de hiç kullanılmamış.
ve artık hiçbir işe yaramayan,
hiçbir değeri kalmamış posta pulları.
Arkamı bile dönemedim giderken
Biliyordum
Gözbebeklerin büyümüş
Dudakların büzülmüştü
Yanakların ıslanmış
Hep sustuk!
Gırtlağımıza dayalı bir susturucu ile yaşadık yıllarca
Size anlatacak çok şeyim vardı oysa
Ama bir deli rüzgar
Bir kanlı tufan vardı başımda
ay kadındır!
ince peçeli,
kolları gümüşlü bir kadın.
acem halılarındaki kahveci güzelleri gibi,
Delik deşik bedenimden fışkıran kanlar
Dur durak bilmiyor
Mütemadiyen kanıyorum
Belki bir yalnızlığın dışa vurumudur bu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!