İnsanlar gelip geçer gözlerimin önünden
Bilmezler ki niye gider
Neye hizmet ederler
Aceleleri var bilirim
Ama bilmezler nereye yetişeceklerini
Bırakmıştın ellerimi
Kaybolmuştum açık denizlerde
Uzansam
Trollere dokunuyordu parmaklarım
En iyi kıyıya vuran balıklar bilirdi çaresizliği
Yaşıyor taklitti yapıyorum uzun zamandır.
Can bedeni çoktan terk etti.
-Tek bir ruh olarak yaşıyorum.
Eğer özlersen bir gün sen de bizi
Kollarını aç ve bolca gökyüzüne bak
Eğer bir Saba yeli eserse yüzünde ılık ılık
Nefesimdir, içine çek o zaman
Ben seni tenhalarda bir yerlerde soluyor olacağım
Tek günahkar benmişim gibi
Günahlarımı örttün üstüme yorgan niyetine bu gece
Ben yalnızlıktan üşüyordum oysa
Ne yaptıysam, derin suskunluklarımın ve bazı zor yutkunmalarımın sebebinden yaptım
Nasıl bir unutmak var içimde
Kim olduğumu
Nerede olduğumu
Ne iş yaptığımı
Kimin neyi olduğumu
Duruşu buz tutmuş adamlar vardı
Gecenin suskun yollarında
Sanki dağları, kar fırtınalarını aşıp da gelmiş
Dayanamamış dünyanın tüm hoyratlığına
Duruşları ne kadar buza kesse de
Ne de kâğıttan gemiler
Yetmez oldu
İçimizdeki yolculuklara
Yırta yırta karanlıkları
Kırpıp kırpıp yıldızları
Ürkek bir ceylan
Üşümüş, korkmuş üstelik
Kaçmış insanoğlunun hoyrat ruhundan
Gezinip durur yalnızlığın buz dağlarında
Dur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!