Özlem Saba Şiirleri - Şair Özlem Saba

ellerimden zorla alınan özgürlüğümün bedelini,
bir gün mutlaka herkese ödeteceğim.
canım var oldukça bedende,
kalemimle, yüreğimle, dilimle,
ama bir şekilde mutlaka ödeteceğim..

Kim bu çocuk
Bu kimsesiz çocuk
Kendini bile terk etmiş çocuk
Açar mı bir gün pencereyi
Çıkar mı sokağa
Merhaba diyebilir mi insanlara

iyi uykular küçük su perisi...
yanımda ılık ılık nefes alışını her hissettikçe,
daha bir başka bağlanıyorum hayata.

sen mucizevi bir güzelliksin...
sen benim en masum yanım,

biriktim.
coştum.
coşturdum.
kutsadınız ruhumu.
sevmekten başka yol bırakmadınız bana.

niyet iyi olunca,
dayanır yürek.
geçer her sızı.

bir gün açılır o kapı,

gecenin dili lal...
göğsümü yalayıp duran deniz,
örtmüyor içimdeki yalnızlığı.

bir sokak kedileri,
birde ben terk etmişim kendimi.

Ay soyar, hazırlar ruhumuzu geceye.
ne kadar aşikardır her şey.
telaşla gizlenen gündüzler de,
bir bir serilir yataklara.

aşklar, acılar, nefretler...

kayıp şehrin
kayıp prensi
bunca acı içinde
sırf seni bekliyorum diye kaybetmiyorum kendimi

yolumu bulmaya çalışırken el yordamıyla

bir Ay kırığı düştü geceme.
deniz üşüdü, ben üşüdüm.
yorgun ellerin geldi sonra aklıma.
Ay'ı alıp, ellerine sürüdüm.

yine bir Ay kırığı düştü geceme.

İnsan kalbi neden taşa keser bilir misiniz?
Ben söyleyeyim;
Sevgisizlikten

Annen sevmez, Baban sevmez,
Kardeşin, Eşin, Dostun sevmez