Özlem Çay Şiirleri - Şair Özlem Çay

yurtsuz sanrılar,
adressiz sancılar dövüyor zihni.
karamsar kalp ağrıları,
iki ters bir düz dizilmiş hesapsızca.
aklın almadığı harabeler,
enkaz altı hisleri vuruyor.

somut bir ağıt düştü..
gök,
ege kokusundan ayrı..
dalın hasreti üç, bilemedin beş ay,
peki yaprağın?
üstüne henüz yağmamış

tut şehrimin kederinden
sökülüyor düne dair ne varsa..
alaca karanlıklar en derinden
kırıyor düşleri susuz kalmış üç yerinden.

tut bulutları iplerinden,

omzumda konaklıyor
uçmuyor turnalar,
göç vakti de geçti,
gitmiyor turnalar..
belli,
onlar da hayli yılgın..

kanı çekiliyor,
kınından çıkmıyor hoyrat sözüm.
kahpe rengini sıvazlıyor
siyahi göğün, aceleci bulutları..

ufkumu susturuyor devinimde ki
ahenkli salınımlar..
kompleksiz bulutlar geçiyor,
başım bulutlara;
illegal martı sloganlarına umursamadan...
batıya akın var, akın!

bir gün,
mırıldanırken sular ötelerden
ellerimde ölürse şüphe çocukları,
hatalarından aklanırsa masallar
sana seni anlatırım..

salınmış gün!
ketenpereye gelmiş,
arakçıların tırnak ucunda
....çalınmış gün!
afili boylardan
zokaya düşmüş endamlar

balkondan düşen kalemin
ardından düştüm az önce..
dağdı inişi,
kır'dı iklimleri yüzüm.
aklımın çizgilerinden akışı
direnirken içe sızışı,

kırılmanın kalbinden yazdım
oysa ki..
duraklara saten banklar kurduğum
beyaz bir geceydi..
yıldızsızdı gök
asfaltın feri çekik.