Özlem Çay Şiirleri - Şair Özlem Çay

işte orada
yakın ama uzak
korkulu kadehlerin kibirli ayakları.
özgür ama tutsak
öksüz bir çığlık hayat,
ruh cebimde eksik kuşlar

uzun yollar yürüdüm,
yürüdüğüm ömrüm kadar uzun..
dakikaları saatlere
zincir zincir çekip iliştırmiş,
basamak olmuşum asırlara.
yılgın merdivenlerin sonları

uzun yollar yürüdüm,
yürüdüğüm ömrüm kadar uzun..
dakikaları saatlere
zincir zincir çekip iliştırmiş,
basamak olmuşum asırlara.
yılgın merdivenlerin sonları

daha uzun susuyorum artık..
güne konuşmalarım azalıyor,
değişmiyor kötü daha kötü
askıda umut arıyor bakışlar.
omzuna dokunuyor sesler,
'fazla mutluluğun var mı?'

saatlerin kadranlarını unut.
düşünme zamansal kavramları,
bölebilir hatta çarpabiliriz ikiyle
yalnız üçe ayrılmasın
ya da eksilmesin bire..
vaktimiz var hala,

çıt çıkmıyordu...
bu denli büyük gürültüyü
kimse duymamıştı...
çöken bir binanın enkazı bu!
yükü çok, gücü yok omuzların..
harabelerin tozu yaman olurmuş

umduğun yerden tutunursun
tutunduğun yer tutuşur.
savurur közünü
susadururken an,
çözülür yar makamı
kusadurur can.

hüsran eser kavruk tenin yeli
sözlerin sahrada tufan yeri,
yanlış adreste yanmış o kurşuni gözlerin
namlunun ucunda durmaya var mısın?

kursakta kuraklığın boy gösterir

var mısın uzun uzun susalım..
mesela bir asır!
yüzyıllar açılsın
kapansın önümüz de.,
ovalar da obalar kurulsun
sobalar yakılsın vadiler de

huzursuzluğu asıl yaratandı onlar;
pencere önü insanları!
ve düşmandı hep
kapı önü insanlarına..
düşmandı,
dışa açılırken onlar