Özcan Kurt Şiirleri - Şair Özcan Kurt

Önce halkım gelir ve soydaş,
İnanç Mevlam ile ara da dindaş,
Balkız can karalara gark olmuş,
Rabia'dan Hüsni'den bana ne..

Arada bir olur adımız yurttaş

Haydin arkadaş koşun, toplaşalım,
Bizim baranada hep, buluşalım,
Muhabbeti hoş edip, konuşalım,
Sevip sevilelim ve, kaynaşalım..
(Dünya kimseye hiç kalmadı, kalmaz)

BARİ,
Özünden gelmiyorsa koklamak,
Gözün ile gülü incitme bari..
Muş gibi görünmenin adı aldatmak,
Elin ile gönlü incitme bari..

BARIŞ

Tesis edilinceye kadar can hak,
İnsanlara ne dur var ne de durak,
Tüm halklar koşacak gör bayrak bayrak,
Aşk çatısı dünya, güller kokacak..

Denizden zordu, bil ki gelecekler,
Kazanamadı bil ki bölecekler,
Geldikleri gibi de gidecekler,
Doğu batı bütün olmamız gerek.

Durmaz ayrılığı körüklüyorlar,

Sevgili başka eş başka YAR başkadır,
Anne dedin mi, dilin,
ANA dedin mi yürek depreşir,
ATEŞ bambaşka kül başkadır.

Arkadaş başka, yoldaş başkadır,

Altın kasede şekeri, lokumu, nedem güzelim?
Sensiz gözlerim ama, dillerim tutuk,
Bi dene özden özüme gülsen de ölsem,
O gün tümden tatlı bayramdır bana..

Havadan sudan boş sözü nedem güzelim?

BAYRAM OLA

Ayırt edildiğinde araç amaç,
Kucakladığımızda kulaç kulaç,
Damla damla, nur ışık, sıraç, sıraç
Bayram o gün Ulusa BAYRAM ola..

Kendi dünyası el, değil umrunda,
Kimseye güvenmez bakar kuşkuyla,
Değişmez çatsan da varıp hakkıyla,
Ağır taşa benzer, bazı insanlar.

Yağ gibi durur da suya karışmaz,

BEĞENMEZ
Dün yerdi kuru ekmek çökelek,
Diz tutmuyor, bacak her yanı titrek,
Tutunmasa takıp, yere düşecek,
İlla çatacak, yol mermer beğenmez.