Beni terk edip gittin, çok mutsuzum sevdiğim,
Unutursun gidersin, hiç şüphesiz bilirim.
Ben'se seni sevmişim, ömür boyu severim,
Desen dönmeyeceğim, yinede hep beklerim.
Hepimizde biliriz, yalan bu dünya ama,
Nelere katlanırız, biz yaşama uğruna.
Severiz ayrılırız, kâhrederiz hayata,
Çatışır çıkarlarımız, gireriz boğaz boğaza.
Üstünü çizdiklerim var,
Derin mezar kazıyorum.
Sırrını çözdüklerim var,
Unutmadan yazıyorum.
Açmadan kırılan tomurcukları,
Ne işkenceleri, ne cefaları,
Ne tabutlukları, ne Mamakları,
Unuttuk sanmayın, unutmadık biz.
Aldığınız ahlar, kalır mı yerde?
Anamas'da, kıvrandırdın kar diye,
Konuşmayı, ağlamayı unuttum....
Dedegöl'de dolaştırdın yâr diye,
Konuşmayı, ağlamayı unuttum...
İslâmiyet nurdur, topuz değildir,
Hep terörle anan, diller utansın.
Taklit ettiğimiz, bir sefâhetdir,
Medeniyet sanan, kullar utansın.
Şöyle bir düzlüğe çıkmak,
Bize nasip olmayacak.
Tan kızarır, atmaz şafak,
Uyanalım artık kardeş.
Can vermiş atam atanda,
Yaşamamışlar namertçe.
Bekçi olduk biz vatanda,
Uyanalım türkçe,Türk'çe.
Sen çiçeksin ben arıyım,
Uzaklardaki sevdiğim.
Sen yarısın ben yarıyım,
Uzaklardaki sevdiğim.
Geçtiğin her yerde can kırıkları,
Uzaklarda sevgi dileniyorsun.
Sessizce büyüyüp hıçkırıkları,
Uzaklarda sevgi dileniyorsun.
Merhaba Özcan abi. :) kaleminize hayran kaldığımı belirtmek isterim. Kendinizi tanıttığınız bölümdeki yazıyı da ayrıca çok beğendim.