Ozan Oğuz Şiirleri - Şair Ozan Oğuz

Anılar dinleniyor zihnimde
Kalbimin günbatımını gölgelemekte
Özlemini çektiğim bir düş
Ruhumu barış içinde iç çektirmekte
Ve gitmeyi arzu ediyorum
Özlediğim o büyülü yere

Kelimeler içinde kaybolduysan
Veya söyleceğin sözcükler düğümlenmişse dilinde
Bir türlü söyleyemiyorsan
Bırak kendini yağmura
Saklanma ve kaçma
Derin derin düşün

Denize baktıkça büyülerdi beni,
Hayallerin içine sürüklerdi beni mavisi.
Ama şimdi yalnız seyrediyorum denizimi
Kumsalda bir yazı olarak kaldı tüm eski aşklar
Ve silindi dalgalarla:
Rüzgarlarda sürüklenen hatıralarla...

Güneş Doğmasa bile
Sen doğarsın içime
Dağlar yıkılsa, denize karışsa
Yine de en tepede biz oluruz
Ve bulutlardan ufak damlalar düşer
Geçmişin acılarıdır onlar

Gün doğumunu beklerken
İşlerken sabahın soğuğu içime
Düşündüğüm sen değilsin;
Sadece düştüğüm yalanlar
Kucaklıyorlar beni düşlerimde

Umursadığını biliyorum
Adın düşmüyor dilimden
Haykırıyorum özlem duyarak
Tekrar tekrar; feryat feryat

Gece olduğunda

Yine güneşli bir gün
Onca karanlık günlerin ardından
Yine umutsuzluğun ardından
Umudun tekrar başladığı
Sonuçların o kadar da önemli olmadığı
Sebepsiz bir gün

Yaklaşıyor
Çok az kaldı
Bir başlangıç mı?
Yoksa bir son mu?
Ben de bilmiyorum
Derin sessizliğe hapsolmuş çığlıkları

Bunun bir veda olmamasını umut ediyorum
Kısa zaman içinde bir çok hata yaptım biliyorum
Bu belki de bardağı taşıran son damla olacak
Evet yanlış yaptım,
Seni düşünüp dururken
Neyin doğru neyin yanlış olduğunu önemsemedim

Hayata uyanamadım bir türlü
Güneşi göremedim
Tek görebildiğim hüzündü
Hoşça kal derken
Zor kazandığım herşeye
Kolayca veda ederken