Ölüm soğuk gelir
Her veda gibi
Gerçeğe veda etmek
Veya bir rüyadan uyanmak gibi
Veya bir rüyadan uyanıp gerçekle tanışmak
Bilinmezliğinden içinden gelip
Umutsuzluğun adı ile anıyorum adını,
Bir iç çekiş oluyor.
Nefesim tükenirken içimde acı
Karanlık içinde ki gözlerin
Hatırlatıyor bana anıları
Işıktan doğuyor gölgem
Ayazda üşümek gibi
Seni düşünmek
Rahatsız bir bekleyiş
Sessiz gülümsemenin ardında
Puslu alacakaranlıkta
Seni aramak:
Yürüyorum
Dar sokaklarda
Taşlı yollarda
Korkmadan ve arkama bakmadan
Geride bırakıp herşeyi
İleriye bakıp
Günler geçerken birbiri ardına
Sessizlikte kaybediyorum hırsımı
İçimde çılgınca yanan ateşler diniyor
Beni alıkoyuyor benliğimden
İdare ediyorum geride kalanlarla
Parça parça olmuş kalbimden,
Tükenmemek için üretmeliyim
Umudumu kaybetmemek için
Sevgimi kaybetmemek için
Hiçbir şey yolunda gitmese de
Tükenmemeliyim ve üretmeliyim
Gece beyaz düşlerimin ardında siyah gerçeklerim
Geçtiğim yollarda ışıklar söner
Her şey tersine döner
Cebimde 3 5 kuruş param
Onu da kendime harcamam
Gün be gün eksilirim
Gözlerinin yeşilinde takılıp kalmışım
Sevgin sarıp sarmalamış içimi
Sana ulaşabilmek içindi tırmanışım
Düşüşümün nedeni ise sensiz kalışım
Dönüşsüz bir yola girmişim
Kışımın soğukluğunu hissettiğimde
Hiç geçmeyecek gibi düşündüm
Ama düşümde ki kızla tanışınca
Karanlığı bitti günümün
Çiçekleri açtı baharımın
Anladım hissetmemem gerekiyor
Umudu ve korkuyu
Rüzgara bırakmalıyım kendimi
Düşünmemeliyim
Beni nereye götürürse gitmeliyim
Parçalanmaması için kalbimin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!