Ozan Bindebir Şiirleri - Şair Ozan Bindebir

Sekiz bin dil sözcüğünü toplasan,
Senin bir çift sözün etmez sevdiğim.
Yeryüzünü denizlerle kaplasan,
Bir tek mavi gözün etmez sevdiğim.

Kalem parmak, pamuk gibi ak eller,

Dünyayı kapsayan topluluk olmuş;
“Evrensel müziğe gönül verenler”
Özgür düşünceyi burada bulmuş;
“Evrensel müziğe gönül verenler”

“Toplumu sanatla güldür!” demişler.

Yüzünüze basa basa dolaştım,
Hakkınızı helâl edin ey dağlar!
Patika yollardan yâre ulaştım,
Hakkınızı helâl edin ey dağlar!

Çiğdem, nevruz söktüm, mantar topladım

(Akrostiş Evvel- Ahir Koşma)
(Akrostiş Evvel – Ahir Dörtleme)

Ebru’m benzer taze açmış güllerE
Ellerim dokunsa pamuk ellerE
Elin tutup çıksam yüce bellerE

(Direniş Şiiri)

Parayı canlıya değişen beyler,
Çekin elinizi çekin Mursal’dan!
Siyanür doğada gör neler eyler,
Çekin elinizi çekin Mursal’dan!

Ben bir civan genç idim, sen ise peri kızı
Gönlümüze düşmüştü o sevda denen sızı
Haykırırdım dağlara kaç kere aşkımızı

Her şey tersine döndü, bir gün dedin “hoşça kal”
Elli yıllık resmini gel de bari geri al!

(“Adalet Yürüyüşü” Marşı)

Tutsaklığın zincirini,
Kıra kıra geliyoruz.
Kuşatmanın çemberini,
Yara yara geliyoruz.

Bir gecede vurgun vuran;
Sizi gidi şerefsizler!
Vatandaşa tuzak kuran;
Sizi gidi şerefsizler!

Bırak dolar önce artsın,

Kötüye iyi diyemem,
Çok geçimsiz bir adamım.
Ayıya dayı diyemem,
Çok geçimsiz bir adamım.

Haram yemem hırsız ile

Fâ ’i lâ tün / fâ ’i lâ tün / fâ ’i lâ tün / fâ’ilün
─ . ─ ─ / ─ . ─ ─ / ─ . ─ ─ / ─ . ─

Sen bilirsin / çok ezelden / ben yürekten / vurgunum
Coştu gönlüm / bir zamanlar / şimdi artık / durgunum