Ozan Bindebir Şiirleri - Şair Ozan Bindebir

Ben biraz tevazu edeyim derken,
Dostluk sınırını aşan çok oldu.
Yoluna rehbersiz düşmüş giderken,
Doğru hedefinden şaşan çok oldu.

İnsanı kullanmak neyin nesidir?

Ata’mızın ülküsü:
Çağdaşlığın türküsü…
Bir kuruluş öyküsü;
Cumhuriyet ne güzel!

Yaşadıkça saygılı,

Darbe dillendirip darbe yapmayın!
Kim yapacak ulan size darbeyi?
Sakın ola yanlış yola sapmayın!
Kim yapacak ulan size darbeyi?

Yüz altı bin yedi yüz kırk silahı;

Dedim: Güzel bu ne hâldir?
Dedi: Al yanağım güldür.
Dedim: Ya sev ya da öldür!
Dedi: Sevmek ince yoldur.

Dedim: Canım feda sana,

Ululardan Ulu, Yüce Yaradan
Cehennemde kül yanar mı, de hele!
Aracılar çıksın gitsin aradan,
Biz konuşsak dil yanar mı, de hele!

Taban yarık, yüzüm çatlak, kurağım

Yere göğe koyamadan övdüğüm,
Kucaklayıp sarmak için evdiğim,
“Mutlu yaşa!” diyorsun ya sevdiğim,
Nasıl mutlu olayım sen olmadan?

‘Sevdim’ desem, yapıyorsun cilve naz;

Doktor bana “tanı yazarım” sanma!
Hesaba gelmeyen derdim çok benim.
Kurşun değse deler geçerdi amma
Şu bağrımda saplı durur ok benim.

Her anım elemdir her anım keder

Karanlığa fener tutsak, yarılır
Düşünceyle yaracağız Üstadım!
Biz dirensek hain çabuk yorulur,
Çalışmakla yoracağız Üstadım!

Zalim olan kaybetmiştir her zaman,

Sivas’tan yola çıktı, Kayseri üzerinden;
Temsil Heyeti ile Gazi Mustafa Kemal.
Türk halkına adamış; vazgeçmişti serinden,
Onun bu cesareti halkına oldu moral.

Dünya Savaşı bitmiş, Osmanlı yenilmişti,

Ölü toprağını at üzerinden!
Yeniden dirilme zamanı şimdi.
Kimse kurtulamaz halk panzerinden
Defterin dürülme zamanı şimdi.

Ülke zararında bunca kâinin,