Ozan Bindebir Şiirleri - Şair Ozan Bindebir

Sevenlerin / yüreğinde yağ olmaz
Gönlü / engin olur, yüce dağ olmaz
Sevdadan / sararır, yeşil bağ olmaz
Geçer / sevdasından figana düşer.

Bazen gerçek / görür, bazen de hayal

Gördüğün güzeli yâr sanma sakın
Elde güzel çoktur divane gönül
Dön de bir yol kendi hâline bakın
Yıkılmış han gibi virane gönül

Ariflerin yolu her dem engine

Bugün bu Derneğimize,
Doğan Hocam, hoş geldiniz!
Mutluluk verdiniz bize,
Doğan Hocam, hoş geldiniz!

Muhabbetle konuşalım,

Ahu gözlü / o cananı / anlayacak / kul gerektir
O cananı / yüreğine / gönderecek / yol gerektir
Anlayacak / gönderecek / söndürecek / kül gerektir
Kul gerektir / yol gerektir / kül gerektir / özünde dost

Halkalandı / sarı saçlar / ak gerdana / aktı geçti

Sekiz Mart Gününü sorarsan bana,
“Dünya’da Emekçi Kadınlar Günü”
Böylesi bir günü atma yabana,
“Dünya’da Emekçi Kadınlar Günü”

New York’ta direndi tam kırk bin kadın

Dünya düzenine aklım ermiyor,
Kimi bayram eder, kimisi yasta.
Bunca aç insanı kimse görmüyor,
Kimisi ölüyor, kimisi hasta.

Maaşlar eriyor, zam üstüne zam.

(Ozan Garip Yadigâr Üstad’a cevaben)

Dur, diyorsun Üstadım, duracak zaman değil
Mücadele gerekli zalim ile şer ile
Kim demiş ki bizlere, “benim önümde eğil”
Ölürüz, eğilmeyiz! Yüzseler hançer ile

Zararsız bir insan olmak arzumuz
Zamane işte bu düsturu bilmez
Zarar-ı kârını bilmeyen çulsuz
Zekice alacak desturu bilmez.

Züğürt kuyumcunun sofrası kapsız,

Harmana girdi de çıkmak bilmedi,
Karnını tok etti düven öküzü.
Birazcık tıpayı sıkmak bilmedi,
Her yanı bok etti düven öküzü.

Malamayı yiye yiye bitirdi,

(Akrostiş Evvel- Ahir Koşma)
(Akrostiş Evvel – Ahir Dörtleme)

Ebru’m benzer taze açmış güllerE
Ellerim dokunsa pamuk ellerE
Elin tutup çıksam yüce bellerE