Ölüm var dikkat et, az çok ötede
Ben de varım, sen de varsın listede
Ölüme ne kadar inanıyorsak
İnandık “vel ba’sü badel mevt”e de
Uçup gidiyorken her gün nice can
Yok denir mi, bal gibi de var ölüm
İstese de istemese de insan
Başlayacak er geç ikinci bölüm.
Ana baba dünyayı terk ederken
Bir gece ki; üç beş saat içinde
Dost düşman, ak kara seçildi o gün.
Türkiye’de demokrasi için de
Şehadet şerbeti içildi o gün.
Ömerler, Ümitler oldu tek yürek
El ele tutuşmuş; Avrupa Asya
Gel de muhabbeti gör bu şehirde.
Serilmiş önüne masmavi derya
Yemyeşil cenneti gör bu şehirde.
Bugün görüntüsü dünden daha şık,
2024-2025
Koptu yine ömrümüzden bir parça,
Kopan kopsun deyip sevinenler var.
Ama kimisinde tutuşmuş paça,
Her şey bitmiş gibi dövünenler var.
23 NİSAN
Hafızamda "Bu Gün Yirmi Üç Nisan"
Hem gurur hem "neşe doluyor insan"
Bu şiiri her ne zaman okusan
Maziden genzine dolar bir koku,
Yazılmaz yaşanır o eşsiz coşku
Ya çıktım Taşköprü'ye, ya takıldım Meydan'a.
Her semtini yıllarca gezip durdum Adana.
Kanal'ında süzülen bir divane balığım
Kurttepende dolaşan deli kurdum Adana.
Geliyorum demir kanatlı kuşla,
Hazırla sıkmayı, çayı Adana.
Fazla yorma da yöreple yokuşla,
Dolaşalım şehri, köyü Adana.
Dostluğumuz ’79 Eylül’den,
Eğreti dünyanın eğri kulpuna
Tutkallandın kopamadın ihtiyar.
Sade heves, tutku denemez buna,
Vardır en az bin muradın ihtiyar.
Ne şakül bir milim kaymış ne eksen,
Kısmet olmaz yalan dünya kimine,
Hiç bir nimetini tatmadan gider.
Ömür kâfi gelmez, ruy-i zemine
Ufacık bir adım atmadan gider.
Bir beşik de nasip olmaz zıbın da,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!